Epifaniczny tom 4 – rozdział 3 – str. 202
Kozioł Azazela
mu oni pomoc i jej udzielili. Ponadto, w tym czasie i podczas następnego tygodnia miały miejsce następujące wydarzenia, z których większość czyniona była przez niego i jego stronniczych, popierających go zwolenników, z reguły na jego wniosek: rozprowadzanie w Bethel i Przybytku petycji popierających jego, a wymierzonych przeciwko tym, którzy sprzeciwiali się jego uzurpacjom; wezwanie policjanta – przez jego osobistego przedstawiciela, A.H. MacMillana (przy użyciu R.J. Martina) – do usunięcia z Przybytku większości dyrektorów Towarzystwa, jego prawnych dyrektorów; popełnienie krzywoprzysięstwa przez J.F.R. przez oświadczenie pod przysięgą, że w Zarządzie są cztery wakaty, podczas gdy nie było żadnego; nominowanie czterech pseudodyrektorów, na których poparcie mógł liczyć i które zdobył olbrzymimi kłamstwami; usunięcie czterech legalnych dyrektorów; w dniu 17 lipca 1917, przed rodziną Bethel, był zmuszony do słuchania przez cztery godziny protestów sześciu Kapłanów, popieranych przez innych w rodzinie Bethel, którzy jednoznacznie dowodzili, że jest on grzesznikiem i uzurpatorem przeciwko prawom ludzkim i Boskim; bezprawne wydanie VII tomu; uzyskanie od swego Zarządu (z jednoczesnym oszukaniem br. Piersona, wiceprezesa, jak ten ostatni sam stwierdził) zgody na upowszechnienie w Kościele, bez pytań ze strony zborów, sytuacji Zarządu, co miało początek 19 lipca, przez wysłanie do zborów informacji w formie listu, którego później użył jako ilustracji na pierwszej stronie swych Przesiewań Żniwa; został zmuszony do stanięcia twarzą w twarz z br. Magee (zastępcą prokuratora generalnego Nowego Jorku), który całkowicie pokonał go w omawianych kwestiach prawnych przed zborem w Filadelfii 19 lipca; i najgorsze, bo najbardziej nikczemne ze wszystkiego, napisanie Przesiewań Żniwa. Osoba zmuszona do takich aktów, by usprawiedliwić swe uzurpacje, z pewnością już wcześniej została oddana bardzo niesprzyjającym okolicznościom – człowiekowi na to wyznaczonemu.
(63) Jako przykład drugiego etapu podróży na pustynię przytaczamy doświadczenia zwolenników Towarzystwa związane z ograniczeniami nałożonymi na nich przez rząd