Epifaniczny tom 4 – rozdział 3 – str. 208
Kozioł Azazela
przez niesprzyjające okoliczności – człowieka na to wyznaczonego – został on pozostawiony w stanie izolacji od ich braterskiej łaski i pomocy. Jeśli chodzi o nich, natychmiast wpadł on w szpony szatana. Ich odpowiedź bardzo go rozgniewała. Zrywając się z krzesła i odskakując do tyłu z dramatycznym gestem, krzyknął w wielkim gniewie: „No to będzie wojna!”. Po południowym posiłku 27 lipca zaczął wojnę z nami, następnie z nimi, ponieważ po poleceniu najpierw nam, byśmy natychmiast opuścili Bethel, im rozkazał uczynić to samo do dnia 30 lipca. 29 lipca po raz pierwszy rozesłał swe Przesiewania Żniwa, które br. Pierson określił jako wytwór szatana i które są szatańskim wypaczeniem sprawy brytyjskiej i Zarządu. W tym dniu bowiem – dniu, który Pismo Święte także podaje jako datę wyznaczenia J.F.R. przez szatana do tej pracy – wysłał on W.F. Hudgingsa z licznymi egzemplarzami Przesiewań Żniwa do Bostonu, gdzie tego samego wieczoru zostały one odczytane bostońskim starszym i diakonom. W gazetce tej przedstawił on najpierw nas, a następnie czterech usuniętych dyrektorów w tak rażąco fałszywy sposób, w jaki może to uczynić tylko nowe stworzenie pod kontrolą szatana. 8 sierpnia, w dniu zapowiedzianym w Biblii na ten czyn, dokończył on serię zła przeciwko usuniętym dyrektorom przez wyrzucenie ich z Bethel, co jest kolejnym aktem, którego w tych okolicznościach nie mogłoby uczynić nowe stworzenie, niebędące pod wpływem szatana. A jaka jest jego historia od tego czasu? Jest to w dużej mierze historia niegodziwości, fałszywych nauk, błędów i kłopotów, niszczenia jednej rzeczy po drugiej, aż w końcu tylko jego ślepi stronnicy nie dostrzegą jego godnego pożałowania stanu, którym kieruje szatan. Czy on nadal będzie się stawał coraz gorszy, czy też podda się trzem rzeczom z 4 Moj. 8:7? Jeśli nie uczyni tego drugiego, zbierze pełną karę za grzech (Rzym. 6:23; Gal. 6:7,18; Żyd. 6:4-8; 10:26-31; 2Piotra 2:1-22; Jan 5:16; Judy 4-19). O, jakże straszną rzeczą jest rewolucjonizm w postaci klerykalizmu, sekciarstwa i abihuizmu [aluzja do imienia jednego z synów Aarona, Abihu, będącego typem członków wtórej śmierci, nauczających