Epifaniczny tom 4 – rozdział 2 – str. 93
Ogólne uwagi na temat Wielkiej Kompanii
koniec poprzedniego akapitu. Ogólnie jako klasa są mniej lub bardziej uparci i samowolni, zamiast przejawiać posłuszeństwo i poddanie się woli Pana. Z tego powodu zaniedbują zarówno swe przywileje, jak i obowiązki usprawiedliwienia i poświęcenia.
(7) Ten stan oczywiście sprawia, że nie nadają się do stanowiska Królów i Kapłanów, ponieważ ich charaktery nie są tak dobrej jakości, jaka jest wymagana od Królów i Kapłanów Boga. Jak Bóg mógłby udzielić Boskiej natury tym, którzy buntują się i popierają buntowników przeciwko Jego sposobom postępowania (Psalm 107:10,11)? Jak mógłby uczynić ich członkami Oblubienicy Swego Syna, gdy plamią swe weselne szaty świętego charakteru (1Kor. 5:1-13; Judy 23)? Jak mógłby ogłosić ich „więcej niż zwycięzcami” (Rzym. 8:37), gdy oni ze strachu przed ofiarniczą śmiercią idą na kompromis z przeciwnikiem (Żyd. 2:15)? Jak może dać im to, co w niebie najlepsze, skoro ich serce lgnie do świata (2Piotra 2:7, 8; 2Tym. 4:10; Jak. 1:8)? Jak może uczynić ich członkami Ciała Chrystusa, z którego popłyną rzeki wód żywych (Jana 7:37,38; Obj. 22:1, 2), skoro przez fałszywe nauki zanieczyścili oni studnię prawdy (Jan 4:14; 1Kor. 3:12-15)? Jak mógłby uczynić ich częścią Świątyni Boga (Obj. 21:3; Efez. 2:20-22; 1Piotra 2:5), skoro w tym życiu rozwijali oni fałszywe systemy religijne (1Kor. 3:3, 4; Mat. 7:26, 27; 1Tym. 1:19, 20)? Jak mógłby uczynić ich Swymi najbardziej zaszczyconymi, skoro oni przynosili wstyd wiernym (Izaj. 66:5)? Z pewnością byłoby nierozsądne, gdyby częściowo wiernych traktował On tak samo jak całkowicie wiernych. Ani rozum, ani Pismo Święte nie dają podstaw do takiego poglądu. Wierni są prowadzeni Jego okiem, tj. są kierowani w życiu Jego Słowem mądrości, prawdą, natomiast częściowo wierni muszą być wielokrotnie karceni, a w końcu ich cielesny umysł musi być całkowicie zniszczony poprzez kary, jakie otrzymują znajdując się w rękach