Epifaniczny tom 4 – rozdział 2 – str. 105
Ogólne uwagi na temat Wielkiej Kompanii
(19) 3Moj. 12 uczy jeszcze trzeciej lekcji: Prawda rozwijająca Maluczkie Stadko była oczyszczona od błędów do października 1914. Tak jak matka syna była całkowicie oczyszczona przy końcu 40 dni, tak prawda niezbędna do rozwoju Maluczkiego Stadka, w odróżnieniu od prawdy niezbędnej do rozwoju Wielkiej Kompanii, do października 1914 była wolna od wszelkiego błędu. Fakt ten dowodzi, że prawda Maluczkiego Stadka, tj. antytypiczne srebro Paruzji, pozostawiona Kościołowi przez naszego Pastora, została oczyszczona od wszelkich nieczystości błędu (Mal. 3:3, pierwsze zdanie). Fakt ten dowodzi, że wodzowie Lewitów, którzy odrzucili nauki Paruzji i na ich miejsce podali inne, odrzucili prawdę, a w jej miejsce wprowadzili błąd. Pokazuje to, jak całkowicie fałszywe jest twierdzenie złego sługi, że podaje on nauki (sprzeczne z naukami Paruzji) jako pokarm na czasie, który nie mógł być zrozumiany przez br. Russella, ponieważ wtedy nie był jeszcze na czasie! Jest dokładnie odwrotnie: pełne oczyszczenie matki syna pod koniec 40 dni dowodzi, że wszystko to, co jest podawane w sprzeczności z naukami rozwijającymi Maluczkie Stadko, jakie nasz Pastor uznawał w październiku 1914, musi być błędem, a więc musi być przedstawiane przez szatana za pośrednictwem jego sług jako ciemność za światłość. Zatem kiedykolwiek Lewici, szczególnie zwolennicy Przewodu, mówią nam, że zaprzeczanie przez nich naukom Paruzji, pozostawionym przez naszego Pastora w październiku 1914, jest podawaniem prawd, których jako pokarmu na czasie nasz Pastor nie mógł zrozumieć, ponieważ nie były one wtedy na czasie, odpowiedzmy im, że jest to niemożliwe, ponieważ nauki Paruzji jako symboliczne srebro do października 1914 zostały oczyszczone od wszelkich nieczystości błędu, tak jak uczy święte Słowo Pana (3Moj. 12:3; Mal. 3:3).
(20) Z naszych rozważań nad 3Moj. 12 można też wyciągnąć czwartą lekcję, która wynika także z pierwszego zdania