Epifaniczny tom 4 – rozdział 2 – str. 109
Ogólne uwagi na temat Wielkiej Kompanii
błędu poglądu J.T.G. Ale rozważmy tę interpretację dalej. Czy Jezus, nowe stworzenie, podczas i przez Swe zmartwychwstanie wyszedł z nominalnego cielesnego Syjonu? Oczywiście że nie, ponieważ przez Swe zmartwychwstanie z jednego punktu widzenia wyszedł z hadesu (Dz.Ap. 2:27,31), a z innego punktu widzenia wyszedł z antytypicznego łona Sary. To właśnie w czasie 3,5 roku służby w ciele Jezus wychodził z nominalnego cielesnego Syjonu, dokładnie tak jak syn rodził się z nominalnego duchowego Syjonu do prawdy na czasie przez wychodzenie z nominalnego kościoła chrześcijańskiego. Jezus nie był już oczywiście częścią nominalnego cielesnego Syjonu, gdy jego wodzowie ekskomunikowali Go jako bluźniercę. Gdy znalazł się poza obozem, znalazł się poza nominalnym cielesnym Izraelem, gdyż wychodzenie z niego rozpoczął w chwili, gdy zaczęła się Jego służba, czyniąca Go niepopularnym wśród tych, którzy siedzieli na stolicy Mojżeszowej (Żyd. 13:12-14). Zmartwychwstanie Jezusa nie może być więc pokazanym tutaj w typie narodzeniem. Matką nowego stworzenia Jezusa nie mógł być nominalny cielesny Izrael, ponieważ to, co rodzi się z ciała, jest ciałem. Matka nowego stworzenia Jezusa w żadnym znaczeniu nie była też nieczysta, ponieważ nowe stworzenie Jezusa rozwinęła czysta prawda jako matka – antytypiczna Sara. Tak więc pokazaną tutaj matką nie może być nominalny cielesny Izrael. Odpokutowanie Izraela nie może też być pokazanym tutaj oczyszczeniem, ponieważ odpokutowanie to pełne odbycie zasłużonej kary za grzech, bez względu na to, czy dochodzi do naprawy, czy nie, podczas gdy oczyszczenie to praca oczyszczania. Co więcej, Izrael nie został oczyszczony do roku 73 ani nie przechodził stopniowego oczyszczania od roku 33 do 73. Wprost przeciwnie, nominalny cielesny Syjon stawał się coraz bardziej nieczysty („szerzenie się obrzydliwości”) z każdym rokiem między 33 a 73, i trwa w stanie nieczystości do tej pory, przy czym odpokutowanie za odrzucenie Chrystusa zostało przez niego zakończone w roku 1878 (Iz. 40:2), natomiast za grzechy przeciwko