Epifaniczny tom 4 – rozdział 2 – str. 112
Ogólne uwagi na temat Wielkiej Kompanii
kościołem na pustyni (Dz.Ap. 7:38), nigdzie wyraźnie ani przez sugestię nie nazywa cielesnego Izraela Kościołem Bożym ani częścią Kościoła Bożego. Termin ten należy wyłącznie do prawdziwego Kościoła chrześcijańskiego, Ciała Chrystusowego – jako całości (1Kor. 10:32; 15:9; Gal. 1:13) albo zborów jako jego lokalnych części. W tym drugim przypadku dosłownie lub przez sugestię używa się wyrażenia określającego, takiego jak Kościół Boży w Koryncie itp. (Dz.Ap. 20:28; 1Tym. 3:5; 1Kor. 1:2; 2Kor. 1:1). Żydowski i „powszechny” kościół chrześcijański w żadnym znaczeniu nie są jednym Kościołem („całym Kościołem Bożym”). Ale co rozumie on pod wyrażeniem „kościół żydowski jako matka Jezusa”? Jeśli ma przez to na myśli nominalny kościół żydowski, wszystko co zostało wyżej powiedziane przeciwko takiemu samemu poglądowi J.T.G., ma zastosowanie do jego poglądu. Poza tym, do tego, co zostało powiedziane powyżej przeciwko odnośnym elementom poglądu J.T.G., należy dodać następujące uwagi przeciwko poglądowi H.K., jeśli przez wyrażenie „kościół żydowski” ma on na myśli nominalny Izrael cielesny: Skoro H.K. słusznie twierdzi, że 40 lat żydowskiego Żniwa trwały od roku 29 do 69 i skoro Jezus wyszedł z nominalnego Izraela cielesnego (w znaczeniu niepozostawania już jego częścią, co nie było narodzeniem) dopiero w kwietniu roku 33, 40 dni nie może być typem 40 lat od roku 29 do 69, a więc nie może być typem 40 lat od kwietnia 33 do kwietnia 73, co stanowi fałszywy pogląd na czas żydowskiego Żniwa w wydaniu J.T.G. Ponadto, wyrażenie syn, odniesione do Boskiego Pomazańca, nigdy w Biblii nie oznacza samego Jezusa, lecz oznacza albo Jezusa i Kościół jako klasę Chrystusa, jednego nowego człowieka (Iz. 66:7; Efez. 2:15), albo fałszywego pomazańca, antychrysta (Obj. 12:5, 13). Jeśli zaś pod wyrażeniem „kościół żydowski” H.K. ma na myśli prawdziwy Izrael cielesny w odróżnieniu od prawdziwego Izraela duchowego, musi przez to rozumieć wiernych Starego Testamentu, łącznie z Janem Chrzcicielem, w odróżnieniu od tych prawdziwych Izraelitów z żydowskiego Żniwa, którzy wtedy stali się