Epifaniczny tom 4 – rozdział 2 – str. 136
Ogólne uwagi na temat Wielkiej Kompanii
wydania. Jako sympatyk P.B.I. prawdopodobnie obecnie go odrzuca. Jeśli tak, prawdopodobnie przyjął stanowisko P.B.I., które – nie będąc w stanie odpowiedzieć na naszą interpretację wydarzeń z roku 1917 jako wypełnienie się zapowiedzi naszego Pastora odnośnie rozdzielenia antytypicznego Eliasza i Elizeusza – zaprzecza, że uderzenie Jordanu oraz rozdzielenie Eliasza i Elizeusza są typiczne! Pomimo wielokrotnych wysiłków zarówno Towarzystwa, jak i P.B.I. nasze argumenty na ten temat nigdy nie doczekały się odpowiedzi. Powód tego jest oczywisty: nasz pogląd na tę sprawę jest prawdą, wielką fundamentalną prawdą Epifanii, i jako taki jest niezachwiany. Jeśli to rozdzielenie miało miejsce, ci, którzy rozumieją je w sposób biblijny, mogą oczywiście zauważyć, kto należy do antytypicznego Eliasza, a kto do antytypicznego Elizeusza. Gdyby bowiem nie mogli tego zauważyć, nie mogliby widzieć podziału, który oznacza, że klasy te stały się odrębne od siebie.
Potwierdzają to jeszcze inne okoliczności. Nasz Pastor uczył, że przy samym końcu Wieku, czyli w czasie Epifanii utracjusze koron zostaną usunięci ze Świątnicy na Dziedziniec jako Lewici, odrębni od Kapłanów. Po takim objawieniu mieli być oczyszczeni i poświęceni do urzędu Lewitów (4Moj. 8:5-19). Jak można zauważyć (4Moj. 8:13), typiczni Lewici zostali postawieni przed Aaronem i jego synami, którzy oczyścili i poświęcili ich do ich lewickiej służby. Jest to typem tego, że Jezus i Kościół mają oczyścić i przeznaczyć ich do uznanej przez Boga pracy, a nie do pracy Azazela, jaką obecnie wykonują. By ich poświęcić, Aaron i jego synowie musieli widzieć ich jako Lewitów. Jest to typem tego, że nie tylko Jezus, lecz także Kościół po tej stronie zasłony będą widzieć, kto jest Lewitą; w przeciwnym razie Kościół nie mógłby współpracować z Jezusem w ich oczyszczaniu i poświęcaniu. Gdyby synowie Aarona ich nie widzieli, byliby ślepi, co wykluczałoby ich z kapłańskiej funkcji, a tym samym z dzieła oczyszczania i poświęcania Lewitów