Epifaniczny tom 4 – rozdział 2 – str. 140
Ogólne uwagi na temat Wielkiej Kompanii
niepotrzebne konflikty, a być może i zamieszki. (5) Bardziej skuteczny jest sprzeciw wobec rewolucjonizmu katolickiej części kozła Azazela przez pobudzanie protestantów do przeciwstawiania się jej rewolucjonizmowi, zamiast apelować do jej zwolenników, by to czynili. (6) Udzielanie nagany bezpośrednio Kościołowi katolickiemu szkodziłoby naszemu celowi i uczyniłoby naszą pracę nieskuteczną, ponieważ doprowadziłoby do niemal natychmiastowego jej zatrzymania. (7) Jeśli praca z podwójnym Heraldem częściowo jest antytypicznym strofowaniem Janowym, należy używać najbardziej rozsądnych metod jego przedstawiania; wierzymy, że używamy właśnie tych metod i że są one tak obficie błogosławione przez Pana.
(20) Pytanie: Czym różni się społeczność kapłańska od braterskiej?
Odpowiedź: Społeczność kapłańska polega na tym, że w świetle antytypicznego Świecznika nowe stworzenia wspólnie widzą prawdę na czasie, która przeznaczona jest dla Kapłanów, karmią się wspólnie antytypicznymi chlebami obecności (pokładnymi, prawdami wzmacniającymi nas w każdej dobrej myśli, cesze, słowie i dziele w naszej podróży do nieba), a w pracy kapłańskiej wspólnie ofiarują i cierpią przy antytypicznym Ołtarzu. Społeczność kapłańska jest więc wspólnym uczestniczeniem w oświecających i wzmacniających prawdach oraz w ofiarowaniu i cierpieniu w wysokim powołaniu. Pod tymi względami nie mamy społeczności z Wielką Kompanią, Młodocianymi Godnymi ani tymczasowo usprawiedliwionymi, którzy z różnych punktów widzenia są naszymi braćmi. Są pewne prawdy i pewne zadania, które oni i Kapłani mają wspólne, to znaczy pewne prawdy w tomach oraz zadanie dawania świadectwa o nadchodzącym Królestwie, a przeciwko pewnym błędom itp. W tych rzeczach mamy mniejszą lub większą społeczność, lecz nie powinna być ona tak zażyła, jak ta, którą mamy z Kapłanami. Kiedykolwiek ktokolwiek z nich łączy błędy i zło z którąś z tych rzeczy, oczywiście nie możemy mieć z nimi w tym społeczności.