Epifaniczny tom 4 – rozdział 2 – str. 143
Ogólne uwagi na temat Wielkiej Kompanii
przybyciem tam. Tak więc ogłaszają to oni jak coś zakończonego jeszcze w czasie pobytu w ciele i w ten sposób pokazują, że uznają siebie jako nie należących do Oblubienicy. Wynika to także z opisu oczyszczenia, poświęcenia i służby Lewitów w Przybytku, podanego w 4Moj. 8:5-22. Tutaj Lewici są pokazani jako uznający siebie za przeznaczonych do służby Lewitów jako słudzy Aarona i jego synów, co jest typem tego, jak Wielka Kompania w ciele uzna siebie jako przeznaczoną na sług Jezusa i Kościoła. Ta sama myśl pokazana jest w braciach Józefa, którzy uznają go za odrębnego i różnego od nich samych, przy czym Józef jest tutaj typem Jezusa i Kościoła. Okrzyk, że „przeminęło żniwo, skończyło się lato, a myśmy nie wybawieni” (Jer. 8:20) to kolejny dowód, że Wielka Kompania jeszcze w ciele uzna siebie za taką. Na to samo wskazują następujące wersety: Pieśni.Sal. 5:6; Psalm 107:13-15; Mat. 25:10-12,30. Rozumiemy więc, że Wielka Kompania jeszcze w ciele uzna siebie za członków tej klasy.
(26) Pytanie: Czy rozumiesz, że jedynymi grzechami tego świata, które zostaną odpokutowane przez cierpienia Wielkiej Kompanii, będą świadome grzechy przeciwko Pańskiemu prawu i ludowi?
Odpowiedź: Tak.
(27) Pytanie: Czy cielec, kozioł Pański i kozioł Azazela nie reprezentują trzech różnych faz tylko jednej ofiary naszego Pana?
Odpowiedź: Uważamy, że nie. Tak właśnie uczyli przesiewacze w latach 1908-1911 jako antytypiczny Korach (1Kor. 10:10,11; 4Moj. 16:1-50; TP 1963’83, kol. 1), lecz fakt, że uczył tak antytypiczny Korach powinien pobudzić wiernych do wniosku, że taka nauka jest błędna. Do dzisiaj nie pokazali oni żadnego powodu, dlaczego śmierć dwóch zwierząt i odesłanie żywym trzeciego na pustynię miałoby być typem trzech aspektów jednej ofiary Jezusa. Bez żadnej biblijnej podstawy wymyślili oni (a raczej szatan) ten pogląd, by ominąć