Epifaniczny tom 4 – rozdział 1 – str. 41
Epifania Biblii
w Betel, na wiosnę roku 1878 (R-5845, ak.3). Znany jest nam również pogląd, że Pismo Święte o 40 latach mówi jako o dniu (Psalm 95:8-11). Z 2Król. 2:3 dowiadujemy się, że rozdzielenie antytypicznego Eliasza od Elizeusza miało nastąpić w przeciągu antytypicznego dnia – 40 lat. Czterdzieści lat od wiosny 1878, gdy antytypiczni synowie proroccy po raz pierwszy powiedzieli antytypicznemu Elizeuszowi, że nastąpi rozdzielenie, doprowadza nas do wiosny roku 1918. Do tego czasu miało nastąpić rozdzielenie; i rzeczywiście, rozdzielanie rozpoczęło się na początku lata roku 1917, a więc w czasie trwania czterdziestoletniego dnia pokazanego w typie w 2Król. 2:3. Z punktu widzenia klas podział ten zakończył się do Paschy roku 1918. Ponieważ jest on dziełem Epifanii, wkroczyliśmy w nią przed latem roku 1917, gdy podział ten miał swój początek.
(39) Kolejne proroctwo czasowe, tj. „godzina pokuszenia” (Obj. 3:10), potwierdza, że znajdujemy się w okresie Epifanii. „Godzina pokuszenia” rozpoczęła się wieczorem 16 kwietnia roku 1878, gdy swój początek miało pierwsze przesiewanie Żniwa, a zakończyła się wieczorem 6 grudnia 1919, 412/3 roku później, czyli po upływie jednej godziny z tysiącletniego dnia. Jej celem było doświadczenie wszystkich nowych stworzeń, a szczególnie stwierdzenie, czy znajdą się w klasach pod dobrym czy złym kierownictwem. Przed końcem tej godziny miały być dostatecznie doświadczone wszystkie nowe stworzenia, przez umieszczenie ich w warunkach, które w odpowiednim czasie miały doprowadzić do objawienia ich jako należących do Kościoła, Wielkiej Kompanii lub klasy wtórej śmierci. Ponieważ Paruzja jeszcze nie rozstrzygnęła tej kwestii między Maluczkim Stadkiem a Wielką Kompanią, podjęcie tej decyzji musi przejść na Epifanię. Zatem fakt, że „godzina pokuszenia” trwała aż do Epifanii, a teraz należy do przeszłości, dowodzi, że już od pewnego czasu znajdujemy się w Epifanii.
(40) Kolejnym dowodem, że jesteśmy w Epifanii jest świadectwo Wielkiej Piramidy. Jest nim odległość od podstawy