Epifaniczny tom 4 – rozdział 1 – str. 54
Epifania Biblii
temacie używamy go w tym drugim, wąskim znaczeniu. Rozumiemy, że okres szczególnego ucisku oraz okres Epifanii są jednym i tym samym. Chcemy tutaj udowodnić ten pogląd na podstawie Pisma Świętego i zilustrować go pismami naszego Pastora. Najpierw podamy dowody biblijne. W Łuk. 17:29, 30 znajdujemy stosowny fragment. Powyżej wykazaliśmy, że Paruzja i Epifania oddzielnie nazwane są dniami; że między innymi w Łuk. 17:30 nasz Pan nazywa Epifanię dniem; że między innymi w Łuk. 17:22, 26 obydwa te okresy nazywa On dniami. To, że mówiąc w Łuk.17:30: „Tak też będzie w dniu, kiedy Syn człowieczy się objawi” Pan Jezus pod wyrażeniem „w dniu” miał na myśli Epifanię, oczywiste jest na podstawie faktu, że miał On być objawiony właśnie w Epifanii. Porównując słowa tego wersetu z wersetem poprzednim, wyraźnie widzimy, że Epifania i czas ucisku są tożsame. W Łuk. 17:29 Jezus powiedział bowiem: „A w dniu, kiedy Lot wyszedł z Sodomy, spadł z nieba ogień z siarką i wytracił wszystkich”. Wiemy, że Sodoma między innymi jest typem chrześcijaństwa i kościoła nominalnego (Obj. 11:8); że jej zniszczenie przedstawia ich zniszczenie; że „dzień” jej zniszczenia przedstawia czas ich zniszczenia; wiemy też, że ich niszczenie rozpoczęło się od wojny światowej. Zatem okres wojny światowej był częścią dnia niszczenia chrześcijaństwa i kościoła nominalnego, a w wersecie 30 Jezus mówi, że w tym dniu zostanie objawiony. Tak więc wojna światowa była w Epifanii, i to na jej początku. Wyrażenie to pokazuje zatem, kiedy i od czego rozpoczęła się Epifania. Po udowodnieniu tym wersetem, kiedy i od czego rozpoczęła się Epifania (od wojny światowej), dowiedziemy następnie, przez jakie etapy będzie ona postępować.
(52) Mat. 26:64 dowodzi, że Epifania będzie przechodziła przez etap rewolucji: „Odtąd [w czasie Epifanii]