Epifaniczny tom 9 – rozdział 10 – str. 587
(10) To skłoniło dr. Cooka i innych wodzów utracjuszy koron do dokładniejszego zbadania prawdy Żniwa, związanej z nią działalności i jej zwolenników (szedł […] do Ramaty), ponieważ te kwestie pojawiły się w coraz większej ilości literatury, której oczekiwał lud prawdy (studni wielkiej […] w Sokot [wypatrywać], w. 22.). Pytali oni o poglądy i działania antytypicznego Samuela i brata Russella (Gdzie jest Samuel i Dawid?). Odpowiedziano im, że mieszkają na wyżynach chrześcijańskiego charakteru i pasą Boże owce (w Najot w Ramacie). Następnie zwrócili uwagę na te dwie rzeczy w nich (szedł […] do Najot w Ramacie, w. 23.) i miało to na nich taki wpływ, że głosili poselstwo Tysiąclecia, jednak oczywiście już nie o próbie dla zmarłych (przyszedł też nań Duch Boży […] prorokował [ale nie w Najot w Ramacie, tzn. nie podawał pełnego poselstwa Tysiąclecia], aż przyszedł do Najot w Ramacie). Czyniąc to, pozbyli się władzy i przywilejów jako książęta utracjuszy koron (zewlekł też sam szaty swoje, w. 24.). Kontynuowali oni nauczanie takie samo, jakie głosili w drodze do antytypicznego Samuela, tzn. popierając naukę o Tysiącleciu jako o okresie błogosławieństw tylko dla żyjących w tym czasie (a prorokował). Wydaje się, że był to ostatni raz, kiedy antytypiczny Saul spotkał antytypicznego Samuela tak, jak w typie był to ostatni raz, kiedy typiczny Saul widział typicznego Samuela (przed Samuelem). Tak więc książęta utracjuszy koron uniżyli się przed nielicznymi pozostałymi członkami klasy Samuela z okresu Filadelfii (leżał nagim). Od tego czasu antytypiczny Saul przez długi czas pokornie głosił, coraz częściej przez swoich członków, o przedtysiącletnim drugim adwencie naszego Pana, a większość z nich wycofała się ze swojego wcześniejszego sprzeciwu wobec tego poglądu (przez on cały dzień i przez całą noc). To doprowadziło do pytań ze strony wielu ich sympatyków o to, czy ci przywódcy również należą do nauczycieli przedtysiącletniego drugiego adwentu Jezusa (stądże weszło w przypowieść: Azaż i Saul między prorokami?)? Możemy się cieszyć, że ci książęta utracjuszy koron, którzy są naszymi braćmi, chociaż utracili koronę, otrzymali pewien częściowy