Epifaniczny tom 9 – rozdział 10 – str. 592
zauważyliśmy, komentując w. 5. (przez trzy dni będziesz się ukrywał, w. 19.). Zaraz po konwencjach (prędko) brat Russell miał podjąć się tych samych czynności, tzn. mniej lub bardziej świeckich prac, w które był zaangażowany, gdy antytypiczny Jonatan wstawił się za nim u antytypicznego Saula (1 Sam. 19:2; a przyjdziesz na miejsce, gdzieś się był ukrył, gdy była sprawa o tobie), zachęcając go, aby trzymał się mocno prawdy (kamień), która wspiera tego, kto musi odejść (Ezel [rozstanie]) z Babilonu. Wnioskujemy z tego, że antytypiczny Jonatan miał niewielką nadzieję, iż antytypiczny Saul złagodnieje i stanie się przyjazny dla brata Russella. Potem antytypiczny Jonatan przedstawił bratu Russellowi różne cechy znaku, który miał mu dać. (1) Przedstawili trzy ostre prawdy (Ps. 45:6) pokazujące, że (a) błąd, (b) złe praktyki i (c) fałszywe nadzieje coraz bardziej przeważały w kościołach, jeśli chodzi o opuszczanie Babilonu (wystrzelę trzy strzały po bok jego [Ezela], w. 20.) i antytypiczny Jonatan zrobił to, jakby miał na myśli konkretną rzecz (zmierzając sobie na celu). (2) Nakażą swoim niedojrzałym pomocnikom (w jęz. ang. przedimek określony ten, a nie pewien; [tego – przyp. tłum.] chłopca, w. 21.), aby po przestudiowaniu tych ostrych prawd uchwycili się ich (idź, znajdź strzały! [BT]). (3) Gdyby powiedzieli tym niedojrzałym pomocnikom, że prawdy te leżą między tym, czego nauczał antytypiczny Jonatan, a tym czego nauczał brat Russell (kamień, Ezel) o świętych pozostających w Babilonie, a antytypiczny Jonatan, będąc zwolennikiem pozostawania świętych w Babilonie, powie, że niedojrzali pomocnicy powinni zaakceptować jego ostre słowa, to będzie oznaczało, że wszystko jest dobrze między antytypicznymi Saulem i Dawidem, a zatem brat Russell może przyjść do antytypicznego Jonatana (oto strzały są bliżej niż stoisz [Dawidzie], zabierz je – wracaj, wiedz, że możesz być spokojny, nic się nie dzieje złego [BT]). Antytypiczny Jonatan uroczyście to potwierdził (jako żywy Pan). (4) Gdyby członkowie antytypicznego Jonatana powiedzieli tym niedojrzałym pomocnikom (rzekę chłopcu, w. 22.), że ostre prawdy wykroczyły poza ich pogląd w tej kwestii, a zbliżyły się do stanowiska brata Russella w sprawie opuszczenia Babilonu, tzn. gdyby zaczęli podzielać