Epifaniczny tom 9 – rozdział 8 – str. 512

Pierwsze ukazanie się Dawida – typ i antytyp

w pewnym naturalnym porządku, co w typie jest przedstawione przez kolejność synów Isajego według wieku. Antytypiczny Elijab oczywiście okazał się najwybitniejszym ze wszystkich synów w tej pracy. Stanie się to widoczne, gdy zrozumiemy, że Elijab (w. 6.) przedstawia tutaj tę samą klasę tymczasowo usprawiedliwionych, jaka jest pokazana przez typ Lewitów Gersona, tzn. tych z tymczasowo usprawiedliwionych, którzy starali się doprowadzić grzeszników do usprawiedliwienia (antytypiczni Gersonici Lobnici) i tych, którzy starali się doprowadzić tymczasowo usprawiedliwionych do poświęcenia (antytypiczni Gersonici Semeici). Chociaż ogólnie składają się oni ze wszystkich tymczasowo usprawiedliwionych, zaangażowanych w tę pracę, to szczególnie obejmują kler, lokalnych starszych, kierowników i nauczycieli szkół niedzielnych oraz innych gorliwych pracowników świeckich, jak zostało to podane w E8, rozdz. 2. Najbardziej wyróżniająca się ich część oczywiście wzięła udział w pracy ewangelizacyjnej i zwróciła na siebie uwagę antytypicznego Samuela (A gdy przyszli, ujrzał Elijaba [mój Bóg jest Ojcem], w. 6.). Ich gorliwość oraz to, co jest o nich powiedziane w w. 7. – który omówimy, gdy będziemy go analizować – sprawiło, że antytypiczny Samuel doszedł do wniosku, iż to właśnie oni zostali wybrani na wodzów ludu (ten jest przed Panem pomazaniec jego, w. 6.). Jednak Pan przez zasady swojego Słowa, przez swego Ducha i opatrzności, mające bez wątpienia związek z postępowaniem antytypicznego Elijaba w pracy ewangelizacyjnej, dowodzącym jego pychy, arogancji i innych wad (1 Sam. 17:28), powiedział antytypicznemu Samuelowi, że antytypiczny Elijab nie został przez Niego wybrany (gdyżem go odrzucił, w. 7.) pomimo jego wiedzy (urody) i talentów (wysokości wzrostu jego). Wyroki Pana nie są, jak wyroki ludzi, oparte wyłącznie lub w głównej mierze na ocenie wyglądu zewnętrznego, tzn. wiedzy i talencie, lecz są oparte głównie na cechach serca. Pan, informując w ten sposób antytypicznego Samuela, udzielił mu zarówno dobrej lekcji, jak i łagodnej nagany. Pan nie pogardza wiedzą i talentami, jak niektórzy

poprzednia stronanastępna strona