Epifaniczny tom 9 – rozdział 7 – str. 441
Daniel – typ i antytyp
jego znaczenia (w. 19.), przedstawia objawienie przez Boga bratu Russellowi poglądu pierwszych chrześcijan na temat znaczenia historii, jaka została pokazana przez panowanie pogan i na temat przepowiedzianej roli Królestwa Bożego. Dziękczynienie Daniela (w. 19-23) przedstawia dziękczynienie brata Russella za Boskie miłosierdzie. Życzenie Daniela, aby Arioch nie zabijał mędrców Babilonu (w. 24.), przedstawia brak akceptacji brata Russella dla postępowania wolnomyślicieli itp., co było przeszkodą w realizacji ich celu. Arioch wprowadzający Daniela do króla jako tego, który opowie królewski sen i wyjaśni jego znaczenie (w. 25.), przedstawia wolnomyślicieli itd., którzy wyrażali mniej lub bardziej pochlebne opinie o bracie Russellu, ujęci jego uprzejmym sposobem bycia i logiką jego nauczania. Pytanie Nabuchodonozora, czy Daniel może przypomnieć mu jego sen i zinterpretować go (w. 26.), przedstawia nominalny lud Boży pytający, tzn. badający nauki brata Russella w celu znalezienia w nich odpowiedzi na nurtujące kwestie. Daniel przypominający królowi, że mędrcy Babilonu nie potrafili udzielić odpowiedzi na pytania króla (w. 27.), przedstawia oświadczenie brata Russella, że kler, profesorowie, uczeni, prorocy i filozofowie chrześcijaństwa nie umieli odpowiedzieć na zadawane im pytania. Przypisanie przez Daniela otrzymanej mądrości Bogu, a nie sobie (w. 28.), przedstawia pokorne przyznanie brata Russella, iż nie była ona jego własną mądrością, lecz że otrzymał ją od Boga, ponieważ On jedynie był uprawniony, by mu ją objawić. Opowiedzenie i wyjaśnienie snu przez Daniela (w. 28-45) reprezentuje przedstawienie przez brata Russella poglądu pierwszych chrześcijan na wzrastającą deprawację towarzyszącą panowaniu pogan oraz na rolę Królestwa Bożego jako niszczyciela i następcy tego panowania. Ten pogląd nasz Pastor wyrażał w swoich pismach, kazaniach i wykładach. Król, zaszczycając i awansując Daniela (w. 46-48), przedstawia szacunek oraz ocenę okazywane bratu Russellowi przez narody chrześcijańskie, stawiające go ponad wszystkich innych nauczycieli religijnych chrześcijaństwa. Daniel pragnący awansu dla swoich trzech przyjaciół (w. 49.), przedstawia brata Russella używającego swej pozycji do wspierania ludu