Epifaniczny tom 9 – rozdział 7 – str. 463
Daniel – typ i antytyp
który zajmował urząd Onego Sługi, ponieważ wskazał naszemu Pastorowi pewne prawdy na temat proroczej chronologii i Księgi Daniela. Kiedy się spotkali, to brat Russell pojmował zdecydowanie więcej i o wiele ważniejszych zarysów prawdy, z których część zrozumiał przy końcu Wieku jako pierwszy, zatem w ostatecznym rozrachunku to brat Russell przekazał bratu Barbourowi więcej i ważniejsze jej zarysy niż otrzymał od brata Barboura. Jednakże nawet ten fakt nie był wówczas dowodem, że brat Russell był Onym Sługą, bo chociaż w kwietniu 1876 r. pełnił wykonawczą funkcję tego urzędu (rozdz. VI), stał się Onym Sługą dopiero w 1879 r. podczas batalii dotyczącej ofiar za grzech, kiedy prawda na ten temat stała się dla niego zupełnie jasna. Już wtedy spośród nich dwóch to brat Russell był zdecydowanie bardziej wojowniczy jako sługa Pański, w przeciwieństwie do brata Barboura gotowego zrezygnować. Dopiero zachęta i pomoc brata Russella spowodowały, że mógł kontynuować pracę (Strażnica, 1916, s. 171, par. 11,12 [R5909b – przyp. tłum.]). Choć takie są fakty, nasz Pastor zawsze czuł wdzięczność do brata Barboura za pomoc, jakiej udzielił mu w dostrzeżeniu znaczenia chronologii proroczej i wyjaśnieniu proroctw z Księgi Daniela. Wspominamy o nich, ponieważ ta wiedza jest niezbędna do zrozumienia antytypów wielu wydarzeń z rozdziałów 7-12 Księgi Daniela.
(33) Ósmy rozdział Księgi Daniela opisuje pewne doświadczenia Daniela, których antytypy mają swoje wypełnienie w życiu brata Russella. Jak podkreślaliśmy wcześniej, nie będziemy badali proroctw z tego rozdziału, lecz skupimy uwagę na jego typicznych zarysach. Wizja z 8. rozdziału Księgi Daniela nie dotyczy imperium babilońskiego, lecz medo-perskiego (w. 3.,4.,20.), zatem okres 2300 dni (w. 14.), podobnie jak pierwsze 490 dni (Dan. 9:24) tego okresu, rozpoczyna się w czasie panowania imperium medo-perskiego. Kiedy po słowie widzenie w w. 13. pominiemy słowo o, którego nie ma w oryginale, zauważymy, że pytanie dotyczy długości trwania zarówno samego widzenia, jak i jego najważniejszych elementów. Podana odpowiedź: do 2300 dni bezspornie dowodzi, że 2300 dni nie jest dosłownymi dniami.