Epifaniczny tom 9 – rozdział 7 – str. 466
Daniel – typ i antytyp
przestraszył się Gabriela, tak brat Russell nie był przekonany (nie ufał) co do poglądów tych trzech braci, zawartych w pierwszej uwadze dotyczącej chronologii proroczej. Na widok Gabriela Daniel padł na twarz (w. 17.), co przedstawia duchowe samoponiżenie się brata Russella, wywołane wstydem za swoją dotychczasową postawę, gdy kpił i wyśmiewał chronologię proroczą, a uczucie zażenowania i odrazy do siebie przepełniało go, podczas gdy czytał pierwszą część artykułu, w której brat Barbour opisywał swoje doświadczenia związane z zawodem 1874 r. oraz ponowną analizą chronologii. Gabriel oznajmił Danielowi, że widzenie miało być pomocne „w czasie końca”, co reprezentuje braci Millera, Keitha i Barboura wskazujących w artykule, że antytypiczne wypełnienie się wizji przyniesie korzyści dla ludu Pana „w czasie końca”, na co, według nich, wskazywała chronologia. Głęboki sen Daniela leżącego twarzą do ziemi, podczas gdy Gabriel rozpoczął przemowę (w. 18.), przedstawia szyderczą postawę brata Russella wobec chronologii, czasu proroczego i proroctw zanim rozpoczął lekturę artykułu, przez który przemówili do niego bracia Miller, Keith i Barbour. Dotknięcie Daniela przez Gabriela (w. 18.) przedstawia tych trzech braci, którzy we wspomnianym artykule (brat Miller przez zastosowanie czasu proroczego, a bracia Barbour i Keith przez sam artykuł) powiązali chronologię, czas proroczy oraz proroctwa z celem i sposobem powrotu naszego Pana. Choć ich pogląd nie był jeszcze jasny i klarowny, wzbudził zainteresowanie brata Russella czasem proroczym. Daniel stanął prosto, podtrzymany przez Gabriela (w. 18.), co przedstawia tych trzech braci, którzy poprzez artykuł usunęli uprzedzenie brata Russella i rozbudzili w nim przychylne nastawienie do prezentowanych w nim myśli. Obietnica dana przez Gabriela, że objawi Danielowi to, co się wydarzy na końcu gniewu (w. 19.), ilustruje przyrzeczenie brata Barboura, że wytłumaczy kwestie związane z chronologią i proroctwami, szczególnie ich odniesienie do czasu końca. Zostało to wyrażone w jego korespondencji z bratem Russellem, w efekcie której spotkali się i wspólnie studiowali w Filadelfii. Wyjaśnienie podane przez Gabriela (w. 20-26)