Epifaniczny tom 9 – rozdział 6 – str. 365

Niektóre krótkie typy opisujące Posłańca Paruzji

To nasza wiedza o jego wybitnych osiągnięciach podczas tych konfliktów skłoniła nas do tego, by przez ostatnie kilka lat podawać myśl, aby w odpowiedni sposób uroczyście obchodzić okres od momentu, kiedy po raz ostatni opuścił Betel do jego pogrzebu – od 16 października do 7 listopada, podejmując szczególne wysiłki związane z antytypiczną drugą walką Gedeona. Nie jest wcale naszą myślą, że tylko w tym czasie powinniśmy prowadzić tę walkę, choć niektórzy przez swoje czyny wydają się pokazywać, że tak uważają. Myślimy raczej, że podczas tego okresu powinniśmy podejmować specjalne wysiłki związane z tą walką oraz podczas całego roku szukać i wykorzystywać okazje do zaangażowania się w nią. Z pewnością czyny naszego umiłowanego Jasobama związane z tymi dwoma aspektami są głośnym wezwaniem dla nas do ogólnego zaangażowania się przez cały rok w antytypiczną drugą walkę Gedeona, a szczególnie w czasie naszej specjalnej corocznej pracy od 16 października do 7 listopada. Na pewno pod przewodnictwem Boga i Chrystusa taki specjalny coroczny wysiłek jest właściwym hołdem złożonym pamięci naszego niezrównanego Jasobama, a taki pozwoli nam zaangażować się w tę pracę serdecznie i wiernie.

      (6) Wyżej pokazaliśmy, że Jasobam, największy wojownik Dawida, zabijając włócznią najpierw 800, a potem 300, przedstawia literacką pracę naszego Pastora skierowaną odpowiednio przeciw obrońcom doktryn o wiecznych mękach i przytomności umarłych. Teraz przeanalizujemy trzeci wielki czyn Jasobama w jego typicznym i antytypicznym znaczeniu. W równoległych kolumnach podamy dwa opisy jego trzeciego czynu tak, jak zostało to zapisane w 2 Księdze Samuelowej i w 1 Księdze Kronik.

poprzednia strona – następna strona