Epifaniczny tom 9 – rozdział 6 – str. 390
Niektóre krótkie typy opisujące Posłańca Paruzji
że one nie mają takiego znaczenia, jakie przypisują im przesiewacze. Jego artykuły będące odpowiedziami na te pytania zostały zebrane w małej książce zatytułowanej: Czego nauczał Pastor Russell.
(32) Nasz werset w przekładzie A.V. (w. 37.,38.) dwukrotnie wspomina o tym, że kadzielnice były poświęcone. Wierzymy, że w obu przypadkach to tłumaczenie jest błędne. W każdym wersecie czasownik kadash w języku hebrajskim jest w stronie czynnej, a w przekładzie A.V. został przetłumaczony w stronie biernej. Słowa przetłumaczone na: „bo są poświęcone” w w. 37. powinny zostać połączone z pierwszą częścią w. 38., a tłumaczenie powinno brzmieć następująco: „a niech poświęcą kadzielnice tych grzeszników przeciw ich własnym duszom [członków wtórej śmierci]; niech rozbiją je na blachy do okrycia ołtarza; bo je ofiarują przed Panem i poświęcą je i będą na znak synom Izraelskim”. Przekład A.V. zaciemnia znaczenie, bo sugeruje, że niewłaściwe użycie kadzielnic przez Korego i jego rotę uświęca te kadzielnice. To była praca Eleazara i jego pomocników, poświęcenie ich po tym, gdy zostały splugawione przez Korego i jego rotę. Właściwe tłumaczenie pokazuje w antytypie, że oczyszczenie tych wersetów z błędów przesiewaczy oraz wyjaśnienie ich zgodnie z prawdą uczyniło je świętymi, gdyż będąc uwolnione od błędnego tłumaczenia, podawały święte myśli prawdy na tematy sporne dla walczących w latach 1908–1911. Poza w. 35. dowodzącym, że przesiewacze są w klasie wtórej śmierci, również w. 38. to udowadnia przez wyrażenie: „tych grzeszników przeciw swoim duszom”. Należy zauważyć, że nie tylko Eleazarowi nakazano poświęcić, ofiarować i przekuć (lepsze tłumaczenie od rozbić) kadzielnice na blachy do okrycia ołtarza, ale inni również otrzymali polecenie, aby mu w tym pomóc – „niech oni poświęcą […] i ofiarują […] i przekują na blachy”. Ta sama myśl jest wyrażona w w. 39., gdzie jest pokazane wykonanie rozkazu – „oni rozbili na blachy