Epifaniczny tom 9 – rozdział 6 – str. 395
Niektóre krótkie typy opisujące Posłańca Paruzji
mają zazwyczaj typiczne znaczenie, jak to wykazały niektóre z naszych wcześniejszych rozważań, np. góra Synaj, góra Syjon, góra Fazga, Betlejem, Betania, Jerozolima, Jerycho, Samaria, Jezreel itd. Zgodnie z tym, biorąc pod uwagę ogólne typy w 4Moj. 25., wnioskujemy, że Syttim ma znaczenie typiczne. Słowo Syttim oznacza drzewo akacjowe. Drzewa symbolizują wielkie postacie, te dobre (Izaj. 61:3) lub złe (Obj. 7:1-3). W związku z tym rozumiemy, że drzewo akacjowe przedstawia wielkich z chrześcijaństwa w kościele, państwie i w świecie finansów. Uważamy, że przebywanie Izraela w Syttim oznacza lud Boży, prawdziwy i nominalny, mający kontakty i doświadczenia z takimi wielkimi. Natomiast gdy większość z nominalnego ludu Bożego i niektórzy z prawdziwego Jego ludu mieli takie kontakty i doświadczenia, to stawali się bardziej lub mniej winni kombinacjonizmu (łączenia się – przyp. tłum.) (począł lud cudzołożyć z córkami moabskimi i madiańskimi).
(38) Przez kombinacjonizm (łączenie się – przyp. tłum.) rozumiemy niedozwolony związek ludu Bożego ze złymi osobami, zasadami, rzeczami i praktykami. Poświęceni praktykują kombinacjonizm, kiedy łączą swoje zasady i postępowanie z błędnymi zasadami i praktykami dużego lub małego Babilonu, np. przez wprowadzanie między poświęconych zasad i praktyk klerykalizmu, przez łączenie się z tymi zasadami i praktykami podczas swoich badań, nabożeństw i w swoich charakterach. Usprawiedliwieni praktykują kombinacjonizm, kiedy łączą swoje zasady i postępowanie z tymi, którzy są w obozie. Członkowie obozu praktykują kombinacjonizm, kiedy współpracują z niechrześcijańskimi ruchami religijnymi. Następnie wszyscy z nich mogą łączyć się między sobą oraz z niechrześcijanami itd. Przykłady kombinacjonizmu są widoczne w połączeniu kościoła z państwem, denominacji z denominacjami, ruchów lewickich z ruchami lewickimi, chrześcijan z tajnymi stowarzyszeniami religijnymi, kościelnictwa z judaizmem, mahometanizmem (islamem – przyp. tłum.) i pogaństwem. Z punktu widzenia Żniwa Wieku Ewangelii cudzołożenie Izraela podczas obozowania w Syttim przedstawia