Epifaniczny tom 9 – rozdział 6 – str. 399
Niektóre krótkie typy opisujące Posłańca Paruzji
(41) Polecenie wydane przez Mojżesza sędziom Izraela, aby zabić każdego w obszarze swojej jurysdykcji, kto przyłączył się do kultu Baal Fegora (w. 5.), przedstawia polecenie naszego Pana dane bratu Russellowi oraz pielgrzymom, żeby obalić błądzicieli, podtrzymujących nauki kombinacjonizmu, z którymi mieli kontakt. To, w jaki sposób brat Russell wykonał część tej pracy, możemy zauważyć szczególnie w Strażnicy z 1 i 15 listopada 1893 r. oraz z P4, rozdz. 6. mówiących o Babilońskim Kościelnym Zamieszaniu (Jego Zamieszanie – Kościelne – przyp. tłum.). W tej pracy dołączyli do niego pielgrzymi przez prezentowanie stosownych nauk zbijających, jakie przedstawiali w swoich wykładach i podczas dyskusji. Udział brata Russella w tej pracy, który był zdecydowanie większy niż wszystkich pielgrzymów razem wziętych, jest szczególnie typicznie opisany w w. 6-15. Wybraliśmy 4Moj. 25. jako podstawę dla tej części tego rozdziału ze względu na stosowną pracę brata Russella przedstawioną w tych wersetach. Mąż z synów Izraela (w. 6.), który przyprowadził Madianitkę do swoich braci, przedstawia klasę, której przedstawiciele zostali wymienieni w poprzednim paragrafie. Wprowadzili oni między swoich braci chrześcijan największy błąd z błędów kombinacjonizmu, zgodnie z którym nie ma znaczenia, w co ktoś wierzy, jeżeli wierzy w to szczerze. Ten błąd zmiata, jak za jednym pociągnięciem miotły, charakterystyczne twierdzenie Biblii, dotyczące chrześcijaństwa i innych religii, głoszące, że chrześcijaństwo jest prawdziwe, a te inne religie są fałszywe w takim stopniu, w jakim się od niego różnią. To szczególne uprawnienie prawdziwego chrześcijaństwa opiera się na fakcie, że sam Jezus stał się Mądrością, Sprawiedliwością, Uświęceniem i Wyzwoleniem od Boga dla tych, którzy zbliżają się do Boga i bez Niego nie ma zbawienia ani przystępu do Boga (Mat. 1:21; Jan 1:9; 4:14; 6:27,33,35,53; 8:12; 10:7-9; 14:6; 17:2; Dz.Ap. 4:12; Rzym. 5:18,19; 1Kor. 3:11; 2Kor. 5:19; Efez. 1:10; 2:13,18; Żyd. 2:3; Obj. 5:3,4). To oczywiście jest sprzeczne z tą częścią błędów kombinacjonizmu, które podtrzymują twierdzenie, że dla Boga nie ma znaczenia, w co ktoś wierzy, jeśli tylko wierzy szczerze. Ponieważ ten błąd sugeruje, iż szczery Żyd,