Epifaniczny tom 9 – rozdział 6 – str. 403
Niektóre krótkie typy opisujące Posłańca Paruzji
obnażało ten spisek (Zecha, Adamsona, Rogersa, Bryana) i dodatkowo zawierało dużą ilość listów braterstwa, wyrażających sympatię do naszego Pastora oraz ujawniających i potępiających spiskowców. Z Bożego oświadczenia wnioskujemy (w. 11.), że gdyby Fines nie zrobił tego, co zrobił, to plaga mogłaby całkowicie zniszczyć Izrael, a gdyby nasz Pastor nie powstrzymał plagi, to mogłaby ona całkowicie skazić antytypiczny Izrael.
(45) Jak Bóg nagrodził Finesa swoim przymierzem pokoju, tzn. przyrzeczeniem pomyślności (w. 12.), tak Bóg nagrodził naszego Pastora obietnicą powodzenia w jego Kapłaństwie. Rzeczywiście od tego czasu jego późniejsza służba bardzo szybko stawała się coraz pomyślniejsza. Wcześniej praca Żniwa była stosunkowo niewielka. Od tego momentu obfitowała z każdym dniem coraz bardziej aż do jego śmierci, dzień przed którą, mógł naprawdę stwierdzić w raporcie żeńców, że wykonał zadanie, jakie Pan mu polecił (Ezech. 9:11). To, w jaki sposób Bóg obiecał Finesowi pomyślność, jest pokazane w w. 13. Było to w formie przymierza trwającego wiecznie – Kapłaństwa dla niego i jego potomstwa, pomyślnie sprawowanego przez nich. Antytypicznie oznacza to, że Bóg ogłosił w duchowym Izraelu, iż brat Russell i wszyscy Kapłani lojalni wobec niego (synowie antytypicznego Finesa) będą obdarzeni trwałym i owocnym Kapłaństwem. Jak to ogłoszenie zostało podane? Odpowiadamy, że krótko po tym, jak nasz Pastor obalił kombinacjonizm (łączenie się – przyp. tłum.) widoczny na Kongresie Religii oraz reprezentowany przez spiskowców w prawdzie (kombinacjonistów – zwolenników kombinacjonizmu), Bóg po raz pierwszy objawił, że „on Sługa” z Mat. 24:45-47 i Łuk. 12:42-44 nie jest klasą, jak poprzednio utrzymywano, ale jednostką – bratem Russellem. Nazywając go mądrym – efektywnym – Bóg wskazał na powodzenie jego pracy, a nazywając go wiernym, Bóg pokazał, że będzie Kapłanem do końca,