Epifaniczny tom 9 – rozdział 6 – str. 405
Niektóre krótkie typy opisujące Posłańca Paruzji
i Kościoła z tym faktem, w wyniku czego, jego wpływy się zwiększyły i tym samym jego skuteczność jako sługi prawdy znacznie wzrosła i trwała aż do czasu, kiedy wiernie zakończył swoją owocną służbę.
(47) Zamry (śpiewany), izraelski mężczyzna, który został zabity z madiańską kobietą, jak sugeruje jego imię, przedstawia wodzów kombinacjonizmu (łączenia się – przyp. tłum.) z tego punktu widzenia, że oni byli wychwalani – śpiewany − przez ofiary ich oszustwa. Na pewno tacy wodzowie byli bardzo wychwalani przez zwiedzionych zwolenników kombinacjonizmu. To, że Zamry przedstawia wodzów, jest widoczne na podstawie faktu, iż jest on nazwany książęciem domu ojca swego w swoim pokoleniu. Imię ojca Zamrego, Salu (zważony), sugeruje typicznie, że kombinacjoniści zostali sprawdzeni i nie przeszli próby. Imię zabitej madiańskiej kobiety, Kozba, oznacza kłamca i w ten sposób przedstawia kłamliwą doktrynę, głoszącą, iż nie ma znaczenia, w co ktoś wierzy, jeśli wierzy szczerze. Imię jej ojca, Sur, znaczy skała i odnosi się do myśli kombinacjonistów, że „w jedności (kombinacjoniźmie – łączeniu się) siła”. Zauważmy, że Sur jest wspomniany (4Moj. 31:8) jako jeden z pięciu zabitych królów madiańskich. Historia z 4Moj. 31 jest obrazem Żniwa z punktu widzenia obalania błędów, szczególnie w pięciu przesiewaniach. Pięciu zabitych królów madiańskich przedstawia pięć przesiewawczych błędów. Sur, jak zauważymy, jest trzecim wymienionym królem i przedstawia trzeci przesiewawczy błąd – kombinacjonizm, a jedną z jego córek jest antytypiczna Kozba. Zabicie jej przedstawia obalenie kombinacjonizmu. Boskie polecenie dane Mojżeszowi, aby wrogo zachowywać się wobec Madianitów (w. 16-18), pokazuje polecenie Chrystusowi przez Boga, żeby walczyć z błądzicielami. Taki był antytyp podczas Żniwa. Po szczegóły odsyłamy do rozdz. 4.
(48) W E5, rozdz. 4. przedstawiliśmy ogólne myśli antytypu z Sędz. 7:9-15, który może zostać przeanalizowany z korzyścią dla czytającego. W przywołanym rozdziale E5 (Gedeon – typ i antytyp – przyp. tłum.), zgodnie z jego tematem i opracowaniem tematu,