Epifaniczny tom 2 – rozdział 1 – str. 24
Uwagi ogólne
w świecie materialnym. Być może stosowna będzie tutaj definicja ducha i materii. Wierzymy, że będzie ona prawdziwa w każdym przypadku: duch to substancja nie ulegająca rozkładowi; materia to substancja podlegająca rozkładowi. Błędem jest definiowanie tej pierwszej jako substancji nieuchwytnej i nie podlegającej zmysłom, a tej drugiej jako substancji uchwytnej i podlegającej zmysłom. Bowiem ciepło, ogień, elektryczność bieguna dodatniego itp. podlegają zmysłom i mogą być zmierzone. W świecie materialnym są one często łączone. Elektryczność przenika wszystko i zawiera się w każdym materiale. Zasada życia napełnia naszą atmosferę, szczególnie jej tlen, oraz oczywiście przenika cały świat zwierzęcy i roślinny. Eter wypełnia powietrze i przestrzeń poza powietrzem. Ciepło i ogień są nieaktywne, a jednak ukryte we wszystkich węglanach. Fale radiowe przenikają powietrze i urządzenia nadawczo-odbiorcze. Magnetyzm wypełnia wiele rzeczy, szczególnie powietrze i metale. Prawdę mówiąc, bez takiego połączenia substancji duchowych z organizmami materialnymi nie może być żadnego życia – czy to zwierzęcego, czy roślinnego. Nawet w przyrodzie nieorganicznej, czego dowodzą niektóre z wyżej podanych przykładów, występuje nasycenie tego, co fizyczne, przez to, co duchowe. Z ilustracji biblijnych wiemy jednak, że duchy nie mają w sobie niczego materialnego (Jana 4:23,24; Łuk.24:39; 1Kor.15:40,44-49,51-54). Tak więc podczas gdy świat materialny jest przesiąknięty duchowym, świat duchowy jest zupełnie pozbawiony materii jako swej części składowej.
W poprzedniej analizie naszego przedmiotu podaliśmy na jego temat kilka uwag ogólnych. Omówiliśmy jednak tylko niektóre ich myśli i dlatego pragniemy je kontynuować. Należy do nich krótkie omówienie praw natury w relacji do Boskiego dzieła twórczego, a jest to właściwe miejsce na ich rozważenie. Przeciętny zwolennik wyznań patrzy na Boskie dzieło twórcze jako na coś, co polegało na wypowiedzeniu