Epifaniczny tom 2 – rozdział 1 – str. 26

Uwagi ogólne

jeszcze raz sprawił, że prawda została zraniona w domu swych przyjaciół. Na szczęście jednak sama Biblia zawiera w sobie środki do obalenia takiego łatwowiernego wyznaniowego poglądu na stworzenie, jaki został powyżej zarysowany i jaki jest uważany przez denominacje za szczytowe osiągnięcie biblijnej wiary – czyste i nieskażone. Przechodzimy obecnie do takiego obalenia, biorąc na początek pod rozwagę dziecinną i nonsensowną teorię sześciu twórczych dni o 24 godzinach.

      Nawet bardzo nieuważny czytelnik Biblii przyzna, że słowo dzień jest często używane w Biblii w odniesieniu do okresów czasu wcale nie trwających 24 godziny. Na przykład, w jaki sposób, zanim słoń­ce i księżyc stały się odpowiednio twórcami dnia i nocy, co nastąpiło w czwartym dniu twórczym (1Moj. 1:15-19), mogły w ogóle istnieć dni o 24 godzinach? Czy Biblia nie nazywa dniem jasnej części 24-godzinnego okresu w odróżnieniu od ciemnej części takiego okresu, zwanej nocą, jak wskazuje na to 1Moj. 1:15-19? W wielu tekstach oczywiste jest to, że Biblia używa słowa dzień nie tylko na określenie okresu krótszego niż 24 godziny, lecz także na określenie okresów czasu dłuższych niż 24 godziny. W 1 Moj. 2:4 cały okres twórczy zwany jest dniem, co oczywiście potwierdza, że słowo to oznacza coś więcej niż tylko okres o 24 godzinach. U Jer. 31:31 całe 40 lat, w czasie których Bóg wyzwalał Izraela z Egiptu, i nie tylko rozpoczął, lecz także zakończył ustanawianie z nim całego Przymierza Zakonu – zwane są dniem. 40 lat kuszenia Go na pustyni przez Izraela Bóg wprost nazywa dniem (Ps. 95:7-11). Okres 40 lat dwukrotnie nazwany jest tutaj dniem. Podobnie 80 lat (od 1874 do 1954) czasu gniewu nazwanych jest u Izaj. 61:2 „dniem pomsty”. Powyższe cztery wersety bezpośrednio dowodzą, że słowo dzień jest niekiedy używane w Biblii na określenie okresów o wiele dłuższych niż 24 godziny. Podobnie i my we współcze­snym

poprzednia stronanastępna strona