Epifaniczny tom 2 – rozdział 1 – str. 28
Uwagi ogólne
jego dzień”, „mój dzień” oraz „dzień sądu”, używane jest na oznaczenie Tysiąclecia, okresu czasu długości 1000 lat (2Piotra 3:8; Obj. 20:4-6). 2Piotra 3:7; Izaj. 11:10; 25:9 oraz Dz.Ap. 17:31 to kilka ilustracji takiego użycia terminu dzień na oznaczenie 1000 lat panowania Chrystusa nad ziemią. Te i liczne inne użycia słowa dzień na oznaczenie okresów długości 1 roku, 40 lat, 80 lat, 659 lat, 1845 lat, ponad 1900 lat i 1000 lat z pewnością powinny ograniczyć brak rozsądku naszych współczesnych wyznaniowych bohaterów w rodzaju proroków Baalama, którzy upierają się, że twórcze dni były okresami o 24 godzinach tylko dlatego, że dla sześciu czasów stwarzania użyte zostało słowo dzień. Z pewnością pierwszy fakt, że Biblia między innymi używa terminu dzień na oznaczenie wieków, drugi fakt, że dni o 24 godzinach, zastosowane do sześciu twórczych dni z 1 Moj., prowadzą do nonsensownych rezultatów, trzeci fakt, że w okresie, zanim słońce, księżyc i gwiazdy stały się światłami dla ziemi, nie było 24-godzinnych dni oraz czwarty fakt, że do zrealizowania dzieła sześciu twórczych dni potrzebne były wieki – powinny nie tylko powstrzymać nas od uznawania twórczych dni jako okresów o 24 godzinach, lecz również skłonić do uznania ich za wieki o długim czasie trwania.
Na koniec przedstawimy biblijne dowody, że siódmy dzień (1Moj. 2:3,4; 2Moj. 20:9-11), wymieniony w bezpośrednim związku z sześcioma dniami twórczymi, to okres 7000 lat, co dowodzi, że pozostałe sześć dni są tej same długości, ponieważ wymienienie ich z nim jako w sumie siedmiu dni potwierdza ten fakt, z którego wynika zatem, iż każdy z nich podobnie jest okresem 7000 lat. Jeśli tak jest, było dostatecznie dużo czasu na przeprowadzenie wszystkich czynności, jakie Biblia przypisuje sześciu twórczym dniom po stworzeniu „na początku” nieba i ziemi (1Moj. 1:1), który to „początek” poprzedzał sześć dni twórczego porządkowania spraw na i wokół stworzonej kuli zwanej ziemią. A oto nasz dowód na to,