Epifaniczny tom 2 – rozdział 11 – str. 474
Szósty dzień – zwierzęta
w wodzie, którą wypijają w dużych ilościach. Samica wykopuje płytki dołek, gdzie składa jaja, zwykle cztery; następnie przykrywa je błotem, które wydobyła kopiąc dziurę. Ubija rozmiękczoną ziemię, dopóki nie wyrówna się poziomem z otoczeniem. Robi to przez tupanie nogami i podskakiwanie. Gdy skończy, oko człowieka nie jest w stanie odróżnić tego miejsca od pozostałych. Żółwie, szczególnie samce, są swarliwe i wojownicze, lecz ich walki to głównie próby sił: każdy usiłuje przewrócić rywala na grzbiet, z której to pozycji pokonany nie potrafi sam się podnieść, chyba że ziemia, na której leży, jest nierówna. Bardzo cenione jest żółwie mięso. W czasie głodu schwytano żółwia olbrzyma; zapewnił on obfity posiłek dla 125 głodnych mężczyzn. Wszyscy słyszeliśmy o zupie z żółwia. Żółwie często okazują się dobrymi zwierzętami domowymi. Dzieci uwielbiają łapać i trzymać je. Trzeba uważać na kąsające żółwie, które niekiedy nie chcą zwolnić uścisku, dopóki nie odetnie się im głowy i nie uwolni z ich paszczy. Więcej jest żółwi morskich niż słodkowodnych. W ich budowie podobnie widzimy przejaw mądrości i mocy Boga.
Pomijamy jaszczurkę, która liczy wiele odmian, oraz kameleona, które należą do rodziny gadów, i krótko powiemy o wężach jako ostatniej ich gałęzi. Jest wiele odmian węży: znaleziono ich około 500 różnych rodzajów. Wahają się one od niegroźnego węża ogrodowego do olbrzymiej anakondy, która jak się podaje, przekracza niekiedy 13 m. Podobno w Brazylii zabito okaz liczący ponad 18 m, w co trudno uwierzyć. Pomimo tych prawdopodobnie przesadzonych opowieści, jest ona jednak najdłuższym ze wszystkich zwierząt lądowych. Trudno jest odróżnić węże od niektórych gatunków jaszczurek. Wąż jest pokryty łuskami, wydłużony, cienki, beznogi, zwykle o płaskiej głowie, rozciągliwej paszczy, umożliwiającej mu połykanie zdobyczy większych od jego głowy.