Epifaniczny tom 2 – rozdział 12 – str. 481
Szósty dzień – człowiek
współmałżonka i dzieci oraz przyjacielskość, domatorstwo, społeczność i patriotyzm.
Religijne władze Adama były doskonałe jakościowo i ilościowo. Jego władze religijne były przystosowane do zachowania właściwej postawy i aktywności przede wszystkim wobec Boga, a także wobec człowieka z punktu widzenia relacji człowieka do Boga. Władze religijne przede wszystkim pozwalały Adamowi używać wiary, nadziei, samokontroli, cierpliwości (wytrwałości), pobożności, braterskiej miłości i miłości bezinteresownej. Posiadał więc zdolność przejawiania wiary i nadziei w sprawach religijnych, zdolność do stanowczości (zdecydowania) oraz wytrwałości w postępowaniu religijnym oraz do praktykowania sumienności, oceny, sympatii, życzliwości i czci pod względem religijnym. Posiadał te władze jako zdolności w doskonałości, tzn. jego władze religijne były doskonałe co do jakości i ilości; właściwie używane, dawały mu właściwą postawę i aktywność wobec Boga oraz człowieka w jego związkach z bliźnimi z religijnego punktu widzenia. Używanie przez Adama doskonałych organów religijnych rozwinęłoby w nim wyżej wymienione zalety: wiarę, nadzieję, samokontrolę, cierpliwość, pobożność (miłość obowiązkową do Boga), miłość braterską (miłość obowiązkową do bliźniego) oraz miłość bezinteresowną (do Boga i bliźniego). Są to wyższe pierwszorzędne łaski. Religijne organy Adama były wzajemnie dopasowane do siebie w doskonałej równowadze. Poza wewnętrzną równowagą wszystkich rodzajów organów Adama te cztery grupy organów – intelektualne, artystyczne, moralne i religijne – pozostawały w doskonałej wzajemnej równowadze, co oznacza, że kontrolującymi, dominującymi organami u Adama były organy religijne.
Jak dotąd zakładamy, że obraz Boga w Adamie polegał na wymienionych wyżej rzeczach. Ponieważ na podstawie Jana 5:37 wykazaliśmy powyżej, że obraz Boga w Adamie nie polegał na kształcie ciała, tzn. że obraz Boga w Adamie nie był obrazem fizycznym, logika zmusza nas do wniosku, iż obraz