Epifaniczny tom 2 – rozdział 13 – str. 508
Szósty dzień – człowiek (c.d.)
(12) Natchnienie [oddech] Wszechmogącego daje rozum (sprawia, że postrzegają pięcioma zmysłami -Ijob 32:8). (13) Tchnienie Wszechmocnego ożywiło mię (Ijob 33:4). (14) A ducha [zasadę życia] jego i dech jego do siebie wziął (Ijob 34:14). (15) Tchnieniem swoim Bóg czyni lód (Ijob 37:9). (16) Na tchnienie [oddech] wiatru [powietrza] nozdrzy twoich (tak jak w 2 Sam. 22:16; Ps. 18:16). (17) Niech wszelki duch chwali Pana (Psalm 150:6). (18) Dusza [oddech] ludzka jest pochodnią Pańską, która doświadcza [przenika] wszystkich skrytości wewnętrznych [zasada życia w powietrzu, którą wdychamy, przenika nasze ciało i niczym pochodnia odsłania przed Panem jego wnętrze] (Przyp. 20:27). (19) Którego dech jest w nozdrzach jego (Izaj. 2:22). (20) Dech Pana [prawda Boga, która pochodzi z Jego ust, jest tutaj pokazana jako symboliczny dech] jako rzeka siarczana zapala je [zniszczenie w czasie ucisku] (Izaj. 30:33). (21) Który daje tchnienie (Izaj. 42:5). (22) I dusze [dosłownie: oddechy, tzn. oddychający, żyjący ludzie], które uczyniłem (Izaj. 57:16). (23) Ani tchnienie nie zostało we mnie (Dan. 10:17). Te 24 wersety, łącznie z naszym tekstem, zawierają każdy przypadek występowania słowa neshamah w Biblii: potwierdzają one, że słowo to oznacza oddech i tylko oddech, chociaż nasze tłumaczenia w kilku miejscach niewłaściwie oddają je w inny sposób. W kilku przypadkach nazwane jest ono oddechem Boga, oczywiście nie w znaczeniu wdychania i wydychania przez Niego powietrza, lecz w tym znaczeniu, że wdychane przez nas powietrze należy do Boga; duchy bo-wiem – takie jak Bóg, Chrystus i aniołowie – nie oddychają, ponieważ są istotami duchowymi, a oddech jest materialny. Zupełnie oczywiste jest, że nie oddychają, ponieważ przemieszczając się na przykład z nieba na ziemię, przemierzają tysiące trylionów kilometrów przez przestrzeń, która nie posiada atmosfery dla celów oddychania. Tak więc słowa z w.7, opisujące drugi element stworzenia człowieka,