Epifaniczny tom 2 – rozdział 13 – str. 515
Szósty dzień – człowiek (c.d.)
duchów wszelkiego ciała, ponieważ kontroluje On przywilej życia każdej istoty ludzkiej]; Kaz. 12:7; Łuk. 8:55; Obj. 13:15 [słowo pneuma oznacza tutaj nie tylko zasadę życia i witalność, lecz także przywilej życia, który dwurożna bestia dała obrazowi bestii].
Ponieważ zasada życia ściśle wiąże się z prawem do życia u tych, którzy je posiadają – Boga, Chrystusa, dobrych aniołów i nowych stworzeń – słowa ruach i pneuma nabrały znaczenia (8) prawa do życia. Rodzaj Adama utracił w nim prawo do życia, chociaż ci z rodzaju, którzy całkowicie nie zostali jeszcze poddani procesowi umierania, cieszą się tymczasowym przywilejem życia, nie posiadając do niego prawa. Chociaż śmierć Chrystusa zagwarantowała zwrócenie upadłej ludzkości na pewnych warunkach prawa do życia (i rzeczywiście zwraca je tym, którzy je spełniają), w czasach Starego Testamentu prawo to nie było udzielone żadnemu człowiekowi, ponieważ Chrystus wtedy jeszcze nie umarł za ludzkość. Tłumaczy to fakt, że w Starym Testamencie słowo ruach nie było używane w znaczeniu prawa do życia, z wyjątkiem proroctw o Jezusie i Kościele. Potwierdzają to następujące wersety: Psalm 31:6; Łuk. 23:46; Dz.Ap. 7:59.
Ponieważ usposobienie – umysł, serce i wola – jest niewidzialną siłą, słowa ruach i pneuma nabrały znaczenia (9) usposobienia Boga, Chrystusa, aniołów i ludzi. Następujące teksty używają tych słów w znaczeniu usposobienia: 1Moj. 26:35; 41:8; 2Moj. 6:9; 28:3; 35:21; 4 Moj. 5:14; 5Moj. 2:30; Sędz. 8:3; 1Sam. 1:15; 16:14; 1Król. 21:5; 1Kron. 5:26 [dwa razy]; 2Kron. 21:16; 36:22; Neh. 9:20; Ijob 7:11; 15:13; 32:18; 34:14; Psalm 32:2; 34:19; 51:10-12, 19; 106:33; 142:4; Przyp. 11:13; 14:29; 15:13; 16:2, 18, 19, 32; 17:27; 18:4 [dwa razy]; 25:28; 29:11, 23; Kaz.Sal. 1:14, 17; 7:8, 9; Izaj. 11:2 [cztery razy]; 19:3, 14; 54:6; 57:15 [dwa razy]; 63:10; 65:14; Jer. 51:11; Ezech. 11:5, 19; 36:26; Dan. 2:1, 3;