Epifaniczny tom 2 – rozdział 2 – str. 131
Świat Ducha
jaskrawe grzechy przeciw Złotej Regule ze strony rządzących, arystokracji i kleru; przez te ujawnienia ponad wszelką wątpliwość dowiódł On, że Boskie Prawo królów, arystokracji i kleru jest nieprawdą, w wyniku czego ludzie powszechnie kwestionują tę doktrynę, zrzucając kajdany posłuszeństwa wymaganego przez klasy, które próbują ją narzucić.
Równolegle z zachwianiem wiary ludzi w trzy podstawowe doktryny królestwa szatana – Boskie Prawo władców, arystokracji i kleru – Pan Jezus podkopuje ich wiarę w owe trzy pomocnicze doktryny jego królestwa: świadomość umarłych, przemianę zmarłych w istoty duchowe oraz stan szczęścia lub męczarni tych duchów. Dokonuje On tego, zwłaszcza z biblijnego punktu widzenia, przez kompetentnych i pobożnych badaczy Pisma Świętego, chociaż nauka i rozum także współpracują w podkopywaniu wiary w te trzy pomocnicze błędy królestwa szatana.
Podkopywaniu przez Pana zaufania milionów ludzi do podstawowych i drugorzędnych doktryn szatana towarzyszy Jego inna działalność: powszechne objawienie ludzkości szeregu prawd stojących u podstaw wzajemnych stosunków między ludźmi w sferze rządowej, moralnej, społecznej, religijnej, komercyjnej, ekonomicznej i przemysłowej – prawd, które nierzadko stoją w zasadniczej sprzeczności z pojęciami głoszonymi przez królestwo szatana i ujętymi w formie praw lub ustalonego zwyczaju. Ta podwójna praca naszego Pana, w zgodzie z Jego celem atakowania królestwa ciemności doprowadziła do wielkiego niezadowolenia milionów ludzi, szczególnie w chrześcijaństwie, z teorii, praktyk i organizacji systemowej imperium szatana. To niezadowolenie wypływa naturalnie głównie ze strony tych, którzy cierpią najbardziej i którzy w warunkach królestwa szatana mają najmniej korzyści – mas zwykłych ludzi.