Epifaniczny tom 2 – rozdział 2 – str. 144
Świat Ducha
ograniczaniu go prawdą świecką i religijną, tak że nie mógł już dłużej panować nad narodami przy pomocy trzech podstawowych doktryn swego imperium – o Boskim Prawie królów, arystokracji i kleru; oraz doktryn pomocniczych – o świadomości umarłych, przemianie ludzi w chwili śmierci w duchy i szczęściu lub wiecznych mękach zmarłych. Zakończenie pierwszej części jego wiązania zostało zaznaczone początkiem wojny światowej, do której się uciekł, by utrzymać swe imperium, po zrozumieniu, że nie może już dłużej nad nim panować przy pomocy trzech podstawowych i trzech pomocniczych doktryn.
Od tamtej pory próbuje podtrzymywać je różnymi innymi błędami, szczególnie zjednoczeniowymi, co jest widoczne w różnych porozumieniach takich jak: Liga Narodów, międzynarodowe sądownictwo, inne przymierza między narodami itd., związki instytucji finansowych, związki zawodowe oraz federacje sił religijnych. Przez biblijne, rzeczowe oraz racjonalne wyjawianie prawdy świeckiej i religijnej Jezus wykazuje, i nadal będzie wykazywał, ich fałsz do takiego stopnia, że szatan, by w ogóle zachować królestwo, zmuszony będzie uciec się do rewolucji mas przeciwko tym połączonym klasom, przez co obali obecny porządek. Odwołanie się przez niego do światowej rewolucji potwierdzi fakt zakończenia drugiego etapu jego wiązania. Na fałszywych naukach ustanowi on socjalistyczną formę rządów, którą Jezus w trzecim etapie jego wiązania prawdą świecką i religijną objawi jako błędną. Ale by zachować jakąś formę władzy nad ludzkością, szatan w furii poprowadzi ludzi do anarchii, która potwierdzi zakończenie trzeciego etapu jego wiązania. Czwartym etapem będzie ujawnienie przez naszego Pana prawdą świecką i religijną jego rozpaczliwych i nienawistnych wysiłków użycia anarchistycznych resztek ze wszystkich narodów przeciwko Żydom. I tak przy końcu wielkiego ucisku wiązanie szatana dobiegnie końca.