Epifaniczny tom 2 – rozdział 2 – str. 43
Świat Ducha
komórkę jajową dziewicy zamiast nasienia człowieka mężczyzny), nie mógłby stać się żywym chlebem; mając bowiem ludzkiego ojca, Sam potrzebowałby chleba żywego i w ten sposób nie mógłby udzielać go innym. w.58 brzmi bardzo podobnie i podaje tę samą myśl na temat Jego poprzedniej egzystencji: „Ten jest chleb on, który z nieba zstąpił”. Takie słowa naszego Pana obrażały Żydów oraz niektórych z Jego uczniów. By skutecznie im na to odpowiedzieć, pyta ich, co pomyśleliby sobie, gdyby wstąpił tam [do nieba], gdzie był, zanim przyszedł na ziemię. „To was obraża [jest przyczyną waszego potykania się]?” Jak zatem znieślibyście to, „gdybyście ujrzeli Syna człowieczego wstępującego, gdzie był pierwej?” – tzn. zanim zstąpił z nieba?
U Jana 8:14,23,42-58 widzimy świadectwo naszego Pana na temat tej samej prawdy. Gdy faryzeusze oskarżyli Go o składanie fałszywego świadectwa, dlatego że świadczył o Sobie Samym, byli winni sofistyki, ponieważ świadectwo szczerej osoby o sobie samej powinno być przyjęte. Tak więc Jezus obala ich argument, w następujących słowach podając dowód Swej wiarygodności: „Chociaż ja świadczę sam o sobie, jednak prawdziwe jest świadectwo moje; bo wiem, skąd przyszedłem i dokąd idę”. Odwołuje się On tutaj do Swej poprzedniej osobowej egzystencji oraz do urzędu, jaki w przeszłości sprawował, jak również do przyszłej natury i przyszłego urzędu. „Wiem, skąd przyszedłem”, tzn. wiem, że istniałem jako istota duchowa następna po Ojcu i że byłem wtedy Jego Przedstawicielem oraz że z takiej natury i urzędu przyszedłem na ten świat. „Wiem (…) dokąd idę”, tzn. wiem, że zostanę wyniesiony do Boskiej natury i usiądę po prawicy Ojca jako Jego pełnomocny Przedstawiciel. Argumentacja Jezusa była zatem następująca: Ponieważ był On osobą i urzędnikiem następnym po Bogu, z pewnością Jego świadectwo o Sobie Samym, jakiejkolwiek innej osobie czy jakiejkolwiek rzeczy lub zasadzie było wiarygodne. Gdyby nie był On wiarygodny, Bóg nie użyłby Go tak, jak to