Epifaniczny tom 2 – rozdział 2 – str. 49
Świat Ducha
(Dan. 10:13, 21; Juda 9, por. z 1Tes. 4:16; Dan. 12:1; Obj. 12:7), Pismo Święte uczy o poprzedniej egzystencji naszego Pana. No i wreszcie udzielanie przez Niego objawień Starego Testamentu patriarchom (1Moj. 22:11-18), Mojżeszowi (2Moj. 3:2-4:17) oraz prorokom (1Piotra 1:11) dowodzi Jego poprzedniego istnienia, podobnie jak czynią to Jego opatrznościowe działania na rzecz ludu Bożego w czasach Starego Testamentu (1 Moj.48:16; Ps.34:8 – [anioł Pański poprzedzony przedimkiem określonym – przypis tł.]; Dan. 10:13 [w poprawnym tłumaczeniu „pierwszy z głównych książąt”]). Powyżej zacytowane i przytoczone liczne teksty i rozważania biblijne z pewnością dostarczają nam wielu dowodów na poparcie wiary w fakt, że nasz Pan nie powstał po raz pierwszy wtedy, gdy został spłodzony i zrodzony z Marii, lecz że wcześniej istniał, a następnie wyniszczył Samego Siebie z przedludzkiej natury, chwały, urzędu i bogactw, by przez stanie się doskonałą i bezgrzeszną istotą ludzką mógł stać się Narzędziem Boga w odkupieniu rodziny ludzkiej, Zwycięzcą grzechu, śmierci, piekła i diabła oraz Źródłem sprawiedliwości, prawdy, życia i wiecznej radości.
Po powyższym udowodnieniu faktu przedludzkiej egzystencji naszego Pana przechodzimy następnie do omówienia Jego stworzenia. Pismo Święte bardzo jasno wyraża się o fakcie Jego stworzenia poprzez twórczy akt Boga. Jest to bardzo dobitnie stwierdzone u Kol. 1:15: Jest On „pierworodnym wszystkich rzeczy stworzonych [lub wszelkiego stworzenia]”, przy czym obydwa tłumaczenia są gramatycznie i etymologicznie poprawne. Dwie rzeczy w tym wersecie wskazują, że Jezus miał początek i że został stworzony. Po pierwsze, sugerując, iż jest On stworzeniem, stwierdza on, że powstał On poprzez akt twórczy, gdyż potwierdza to reguła greckiej gramatyki na temat dopełniacza cząstkowego. Konstrukcja pierworodny wszystkich rzeczy stworzonych lub wszelkiego stworzenia w gramatyce greckiej zwana jest dopełniaczem cząstkowym, to znaczy takim dopełniaczem,