Epifaniczny tom 2 – rozdział 2 – str. 76
Świat Ducha
w zarządzaniu podwładnymi; cała ta praca przebiegała bowiem z większą dokładnością niż w przysłowiowym zegarku. Samo nadzorowanie tak ogromnej liczby pomocników byłoby bardzo wymagającym zadaniem. W ten sposób przy współpracy aniołów stworzył On niebo i ziemię i pozostawił je w niedokończonym stanie, opisanym w 1Moj.1:1, udzielając Ziemi przynajmniej 92 substancji chemicznych, przy czym cały wszechświat pierwotnie utworzony został z gazów.
Lecz tak wykonana praca została tylko z grubsza zakończona. Ziemia, inne planety naszego układu słonecznego, słońca ani planety innych układów słonecznych nie były wtedy doskonałe. Dzieło udoskonalania Jego stworzenia jest w toku, np. na Ziemi zaczęło się od sześciu twórczych dni, a doskonałość osiągnie dopiero przy końcu siódmej epoki w historii Ziemi, kiedy to Chrystus przekaże królestwo Bogu (1Kor.15:24-27). O ile wiemy, doskonałe obecnie jest tylko jedno niebieskie ciało – mieszkanie Boga, niebo, którym prawdopodobnie jest Alkione, jedna z gwiazd Plejad (Ijob 38:31), centrum wszechświata, skąd Stwórca najwyraźniej nim rządzi. W czasie sześciu twórczych dni po stworzeniu nieba i ziemi Logos kierował różnymi procesami twórczymi, które stale prowadziły Ziemię w kierunku doskonałości, dając jej światło w czasie pierwszej epoki, atmosferę w czasie drugiej, dzieląc ją na ląd i wodę oraz inicjując roślinność w trakcie trzeciej, umożliwiając słońcu, księżycowi i gwiazdom przebić się przez pierścienie Ziemi w czasie czwartej, stwarzając żywe istoty w morzu, powietrzu i na lądzie w czasie piątej oraz stwarzając zwierzęta i bydło, a wreszcie i człowieka, w czasie szóstej. Udoskonalenie Ziemi czeka jednak na tysiącletnie panowanie Chrystusa, chociaż w warunkach klątwy człowiek w pewnym stopniu ujarzmił niektóre części Ziemi, doprowadzając je do doskonałości. W stworzeniu różnych form życia, jak również samego wszechświata,