Epifaniczny tom 2 – rozdział 3 – str. 192
Świat materii
wielkości 36 985 600 000 km, co daje nam 4,72 km/s jako jego prędkość na orbicie. Dane te dowodzą, że im bliżej Słońca znajduje się dana planeta, tym szybciej porusza się w ciągu sekundy po swojej orbicie; tak więc podczas gdy Merkury, planeta najbliższa Słońcu z wyjątkiem Wulkana, przemieszcza się z prędkością 47,6 km/s, Pluton, najdalsza od Słońca znana nam planeta, porusza się stosunkowo leniwie z prędkością 4,72 km/s. Nie podaliśmy prędkości Wulkana, ponieważ był on widziany przez tak niewielu, i to z przerwą tak wielu lat, że nie jest dokładnie znany jego rok. Jego prędkość na orbicie prawdopodobnie wynosi 72 km/s. Nawet Pluton porusza się szybciej niż najszybszy pocisk kiedykolwiek wystrzelony z działa. Pociski wystrzeliwane z wielkiej armaty, którą Niemcy bombardowali Paryż z odległości 120 km, poruszały się z prędkością 1,76 km/s. Pluton porusza się niemal trzy razy szybciej, a Merkury ponad 27 razy szybciej, podczas gdy przypuszczalna prędkość Wulkana jest niemal 40-krotnie wyższa. Z pewnością fakty te pomagają nam w lepszym ocenieniu ogromu układu słonecznego.
Powyższe dane na temat odległości są tak wielkie, że tak naprawdę nie jesteśmy w stanie dokładnie ich pojąć w takiej postaci, w jakiej są zapisane przed naszymi oczami. Być może pewne przykłady mogłyby pomóc nam w lepszym uzmysłowieniu sobie tych rzeczy. Dla uzyskania większej wyrazistości, pokażmy te odległości w czasie trwania fikcyjnej podróży samolotem zapoczątkowanej na Słońcu i wiodącej wzdłuż jego wszystkich planet aż do Plutona. Przypuśćmy, że samolot ten podróżuje z prędkością 184 km/h, czyli średnią prędkością samolotów handlowych. Przyjmujemy taką wielkość, ponieważ przy tej prędkości bez zatrzymywania potrzeba dokładnie jednego roku, by przebyć około 1 600 000 km. Oznacza to, że w naszej podróży samolotem dotarcie ze Słońca do Wulkana zajęłoby nam 15 lat, do Merkurego 36 lat, do Wenus 67,2 lat, do Ziemi 92,9 lat, do Marsa 141,5 lat, do centrum asteroidów 341,7 lat,