Epifaniczny tom 2 – rozdział 3 – str. 193
Świat materii
do Jowisza 483,3 lat, do Saturna 886,1 lat, do Urana 1 782,8 lat, do Neptuna 2 793,5 lat, oraz 3 679 lat do Plutona. Dla przykładu, gdyby Amram wyruszył w taki lot ze Słońca w roku 1747 p.n.e., to znaczy 52 lata zanim narodził się Mojżesz, to właśnie docierałby do Plutona! O ile wiemy, mogą istnieć dalsze planety położone jeszcze dalej od Słońca niż Pluton, co naszą hipotetyczną podróż mogłoby wydłużyć od czasów Adama aż do chwili obecnej, a nawet dłużej. Fakty te dają nam pewien pogląd na ogrom naszego układu słonecznego.
Jego bezmiar można zauważyć również wtedy, gdy porównamy objętość jego planet i księżyców z Ziemią. Wulkan jest pod względem objętości o wiele mniejszy niż nasza Ziemia. Pod względem objętości Merkury to 0,055, Wenus 0,826 a Mars 0,151 objętości Ziemi. Pluton ma mniej więcej taką samą objętość jak Ziemia. Pozostałe planety są o wiele większe. Saturn posiada 763, Uran 59, a Neptun 79 objętości naszej Ziemi. Także masa tych planet jest ogromna. Objętość i masa różnią się następująco: objętość ciała równa jest jego masie, gdy zostanie podzielona przez jego gęstość: V = M/D. Tak więc objętość to wielkość przestrzeni zamkniętej w ograniczającej powłoce ciała stałego, podczas gdy masa dotyczy ilości materii w takim ciele zwykle traktowanej jako ciężar. Z takiego punktu widzenia masa Wulkana jest jak dotąd niepewna, lecz zakłada się, że jest tak ciężka jak ołów. W porównaniu z masą Ziemi, masa Merkurego to 0,055, Wenus 0,815 a Marsa 0,107. Masa Plutona stanowi około ⅓ masy Ziemi. Masa pozostałych planet jest o wiele większa od ziemskiej – w przypadku Jowisza 317,9 razy, Saturna 95,15 razy, Urana 14,6 razy i Neptuna 17,13 razy większa. Zarówno w objętości, jak i w masie z pewnością tkwi ogrom układu słonecznego! Gdy przyjrzymy się jego księżycom, przytłacza nas ta sama myśl. Nasz układ słoneczny posiada 26 znanych księżyców: Ziemia ma jeden, Mars dwa, Jowisz dziewięć, Saturn dziewięć,