Epifaniczny tom 2 – rozdział 3 – str. 201
Świat materii
cechą gór Hood, Shasta, Pike’s Peak, McKinley, Whitney, St. Elias i Wrangell w Stanach Zjednoczonych, Logan w Kanadzie, Orizaba i Popocatepetl w Meksyku, Aconcagua w Argentynie, Sorata i Illimani w Boliwii, Chimborazo i Antisana w Ekwadorze, Tolima w Kolumbii, Elburz w Rosji, Blank we Francji, Matterhorn, Yungfrau i Moench w Szwajcarii, Rosa we Włoszech, Kilimandżaro w Kenii i Ruwenzoro w Afryce, Demavend w Persji, Ararat w Armenii, Everest w Indiach i Dapsang w Tybecie – każda z nich jest przejawem cudownych scen piękna w kanionach, przepaściach, wąwozach, wodospadach, strumieniach, lodowcach i śniegach. Dla autora, góry to najpiękniejsze nieożywione przedmioty na ziemi. Jako kręgosłup kontynentów nadają tej ziemi piękno, które jest po prostu nie do opisania. Ich aspekty dotyczące wzniosłości zostaną podane później.
Wodospady to kolejna piękna ozdoba naszej ziemi. Tak jak góry, niektóre z nich poza pięknem posiadają elementy wzniosłości. Zarówno wschodnia, jak i zachodnia półkula jest bogata w wodospady. Największe z nich można znaleźć w rejonach górskich. Piękno wodospadu nie tyle zależy od wielkich mas wód, co raczej od małej ilości wody powiązanej z wielką wysokością. Tak więc potężne wodospady takie jak Niagara czy Victoria, nie są tak piękne jak o wiele wyższe i węższe wodospady. Z tego powodu wodospady na przykład w Yosemite są piękniejsze niż Niagara czy Victoria, choć pod względem wzniosłości te pierwsze nie mogą porównywać się z ostatnimi. Ten, kto stał u stóp wodospadu Yosemite, patrząc na jego 792-metrowy spad wody, pierwszy uskok wielkości 487 m i drugi wielkości 122 m, pomiędzy którymi znajduje się szereg kaskad i progów wód opadających o 183 m na długości około 300 m – nie mógł nie zdawać sobie sprawy, że patrzył na jeden z najpiękniejszych, jeśli nie najpiękniejszy wodospad na świecie. Kto może kiedykolwiek zapomnieć widok piękna, jaki jawi się jego wzrokowi, gdy po przebyciu około 800 m na osiemnastokilometrowym szlaku prowadzącym