Epifaniczny tom 2 – rozdział 4 – str. 279
Proces twórczy
przypadku występowało wcześniej, zasada rządząca tym faktem podobnie wymagałaby, by liczba księżyców każdej późniejszej planety była mniejsza od liczby księżyców planety poprzedniej, co nie jest prawdą, ponieważ Neptun ma tylko jeden, Uran trzy, podczas gdy następne w kolejności, Saturn i Jowisz, mają ich po dziewięć. Ponieważ teoria ta zakłada, że w miarę kondensacji Słońca wzrastał jego ruch wirowy, i ponieważ według tej teorii Merkury był ostatnią planetą (jeśli wykluczymy Wulkana), jaka została wyrzucona ze Słońca, jego ruch osiowy powinien być największy wśród planet, podczas gdy w rzeczywistości jego ruch osiowy jest najwolniejszy ze wszystkich. Ponieważ osiowa prędkość Plutona nie została jeszcze określona, nie włączamy go do tego porównania. Jednak fakt, że ta sama strona Merkurego jest zawsze zwrócona ku Słońcu dowodzi, iż obraca się on wokół swej osi tylko tak często, jak często krąży on po swej orbicie, tzn. raz na 88 dni.
(5) Kolejnym bardzo wymownym faktem przeciwko mgławicowej hipotezie Laplace’a jest to, iż przeczy ona grawitacyjnemu rozchodzeniu się ciepła Słońca, dzięki któremu musi ona działać. W tej sprawie zacytujemy prof. Doolittle’a, byłego kierownika wydziału astronomii Uniwersytetu w Pensylwanii, którego sława jako astronoma doprowadziła do mianowania go redaktorem wszystkich astronomicznych haseł w wydaniu Encyklopedii Americana z roku 1922, która razem z Britannicą uważana jest za najbardziej kompetentną encyklopedię w języku angielskim. Cytat ten brzmi: „Ponieważ [według hipotezy mgławicowej] układ słoneczny miał powstać z kondensacji kulistej, planetarnej mgławicy, temat hipotezy mgławicowej historycznie jest ściśle związany z grawitacyjną teorią ciepła Słońca. Przez długi czas badacze zakładali, że początkowo Słońce rozszerzyło się w mgławicę napełniającą orbity planetarne i obracającą się w stanie równowagi w wyniku ciśnienia hydrostatycznego i przyciągania swych części. W celu utrzymania takiej równowagi temperatura musiałaby być bardzo wysoka, a taka temperatura nie