Epifaniczny tom 2 – rozdział 6 – str. 358
Pierwszy dzień twórczy – światło
musiało być pierwszą rzeczą doprowadzoną na Ziemię podczas jej porządkowania.
Rodzi to pytanie, w jaki sposób Mojżesz znał tę kolejność niemal 3500 lat temu, podczas gdy żmudne wysiłki człowieka, nie wsparte natchnieniem, dopiero niedawno doprowadziły do poznania tego porządku chronologicznego według zasad naukowych? Oczywiście ani Mojżesz, ani żaden inny człowiek nie był świadkiem tego procesu porządkowania, ponieważ przed końcem szóstego okresu nie istniała żadna istota ludzka. Chociaż naukowcy nie zgadzają się z Biblią co do czasu zamieszkiwania człowieka na Ziemi, zgadzają się oni, że człowiek jest ostatnim produktem stworzenia. Jeśli tak jest, w jaki sposób mógł wiedzieć o tym Mojżesz w czasie, gdy nauka była jeszcze w stanie embrionalnym i gdy nikt z pomocą swoich własnych ludzkich zdolności nie mógł wydedukować tej kolejności? Jedyna możliwa odpowiedź na to pytanie jest taka, że otrzymał on tę wiedzę albo przez bezpośrednie, albo pośrednie objawienie od ducha lub duchów, istot nadludzkich, które żyły w tym czasie i widziały te twórcze akty. Jeśli odbyło się to drogą bezpośredniego objawienia, otrzymał on swoją wiedzę od ducha lub duchów bez udziału innych narzędzi. Jeśli przez objawienie pośrednie, otrzymał to od ludzi, którzy otrzymali je od ducha bądź duchów. Ten duch lub te duchy najwyraźniej nie były złe, a to z dwóch powodów: (1) złe istoty, upadli aniołowie podali poganom głupie i demoralizujące poglądy o stworzeniu, czego dowodem są ich różne mitologie; oraz (2) Mojżeszowy opis stworzenia wiąże się z poglądami religijnymi, które fizycznie, umysłowo, moralnie i religijnie nie sprzyjają degradacji, sprzyjają natomiast podnoszeniu człowieka fizycznie, umysłowo, moralnie i religijnie. Tak więc objawienie to przyszło od dobrego ducha lub dobrych duchów, a zatem musiało być nadzorowane przez Boga. W takim przypadku opis 1 Mojżeszowej na temat