Epifaniczny tom 2 – rozdział 8 – str. 397
Trzeci dzień twórczy – suchy ląd, morze, roślinność
a także mnóstwa innych pożytecznych rzeczy. Przejawiają tę samą zasadę istoty, jaką widzieliśmy w trawach i roślinach: organizm i zasadę życia, z sokiem jako ogniwem łączącym. Dają dowody na to, że od początkowego prymitywnego stanu rozwinęły się do swej obecnej postaci, co w miarę postępu wieków niewątpliwie będzie kontynuowane.
Kilka słów o niektórych dużych drzewach świata jako największych i najstarszych ze wszystkich żywych rzeczy na ziemi. Najlepiej znanymi z takich drzew są sekwoje Kalifornii, gdzie znajduje się kilka parków narodowych przeznaczonych do ich ochrony. Największa z nich nazywa się Generał Sherman, a druga pod względem wielkości Generał Grant. Średnica tej pierwszej liczy 11 m, obwód pnia około 35 m, a wysokość 85 m. Obydwa te drzewa liczą około 4000 lat. Istnieje powszechnie znane zdjęcie słynnej sekwoi zwanej Wawona (co w języku Indian oznacza duże drzewo), rosnącej w Mariposa Grove, w pobliżu Doliny Yosemite. Zdjęcie to pokazuje duży dyliżans wiozący wielu siedzących w nim pasażerów i ciągnięty przez kilka koni przez tunel długości 8 m, szerokości 3 m, wycięty w stojącym drzewie, podczas gdy po obydwóch stronach tego tunelu pozostaje znaczna część pnia tego drzewa, pnąca się od ziemi w górę, by zachować nietknięte stojące drzewo. Drzewo to jest jednak znacznie mniejsze niż Generał Sherman czy Generał Grant, ponieważ ma 69 m wysokości i 27 m obwodu pnia. Choć mniej znane, eukaliptusowe drzewa południowo-wschodniej Australii są równie wysokie jak sekwoje Kalifornii. Innym drzewem charakterystycznym z powodu ogromnej szerokości jest indyjskie drzewo figowe. Jego szerokość zajmuje niekiedy ogromny obszar. Niektóre z nich rozkładają swe gałęzie, aż w końcu ze wszystkich stron drzewa biegną one równolegle do ziemi przez ponad 23 m, to znaczy przez średnicę ponad 46 m! Są one oczywiście podtrzymywane przez gałęziopodobne korzenie, które gałęzie te umieszczają w różnych miejscach wzdłuż swej długości, zapuszczając je w ziemię, w którą następnie