Epifaniczny tom 9 – wstęp i przedmowa – str. III
że Biblia wielokrotnie wskazuje przez swoje proroctwa i typy, nie tylko na klasy, ale i na poszczególne osoby z przyszłości.
Poza naszym Panem Jezusem do żadnego sługi Boga nie ma tylu odniesień w proroctwach i typach, jak do naszego Pastora. Udowadniamy to po części w tym i będziemy kontynuować w kolejnych tomach, zgodnie z powiedzeniem: słuszność teorii okaże się w praktyce. W typie odnoszą się do niego zarówno całe księgi, jak i pojedyncze fragmenty Biblii. Zatem druga część 1 Samuelowej i 1 Księga Kronik oraz cała 2 Samuelowa mówią o nim jako o antytypie Dawida. Jeremiasz i Daniel w swoich księgach są typem Pastora, podobnie Apostołowie w Dziejach Apostolskich. Ponadto jest on przedstawiony w typach 1 Mojżeszowej, 2 Mojżeszowej, 3 Mojżeszowej, 4 Mojżeszowej, Jozuego, Sędziów, Ruty, Trenów. Także prorocy odnoszą się do niego w 5 Mojżeszowej, proroctwach: Izajasza, Ezechiela, Abakuka, Micheasza, w Ewangeliach: Mateusza i Łukasza oraz w Objawieniu. Świadczy to o jego znaczeniu w realizacji Boskiego planu. Najważniejsze dla Boga i zawartości Biblii są te wydarzenia i postacie, które są związane z postępem Jego planu. Zatem, jeżeli Bóg wskazał pewne osoby w proroctwach i typach, mimo że ich znaczenie dla realizacji Jego planu było mniej istotne, to słuszny jest wniosek, co też wykazaliśmy powyżej, że tym bardziej chciałby On szczególnie wyróżnić w proroctwie i typie te osoby, które mają ściślejszy związek z tą pracą, szczególnie, jeśli były bardzo użyteczne w jej rozszerzaniu. Ten rozsądny wniosek Bóg potwierdza wyraźnym oświadczeniem w proroctwie Amosa 3:7: „Zaiste nic nie czyni panujący Pan, chyba żeby objawił [to jako] tajemnicę swoją sługom swoim, prorokom” (I.V. – przekład br. Johnsona – przyp. tłum.), co oznacza, że nic, nawet najmniejszy zarys Boskiego Planu nie zostałby zrealizowany, jeśli nie byłby on wskazany w typach i proroctwach Biblii. Jeżeli mniej ważne zarysy Boskiego planu są przedstawione w typie i proroctwie, to z pewnością przedstawione są i te