Epifaniczny tom 9 – rozdział 1 – str. 12
duchowej, a inni odzyskali ją z wielkim trudem. Ci pierwsi, podobnie jak bracia ze Żniwa Wieku Ewangelii, mający podobnego ducha, stali się bardzo zniechęceni i szemrzący ku niezadowoleniu Pana (w. 1.). Niektórzy z nich jako poganie powrócili do poganizmu, inni, będąc Żydami, powrócili do judaizmu, jeszcze inni zarówno z Żydów jak i z pogan pozostali nominalnymi chrześcijanami, porzucając nadzieje dotyczące powrotu Pana. Były niepokoje, w których oskarżano Jezusa i Apostołów o błąd w sprawie drugiego adwentu. Ci, którzy zbłądzili, przypisywali Jezusowi i Apostołom swoje własne błędy z powodu niezrozumienia Jezusa i Apostołów oraz ich nauk. Oczywiście wszyscy, którzy poddali się takim niepokojom zostali przesiani, tracąc swe stanowisko przed Panem. Dlatego, odrzucając poselstwo i nadzieje drugiego adwentu, okazywali, że ogień Pański – przesiewający błąd i jego skutki przychodzące z dozwolenia Bożego, niszczyły ich. Jednak lud Boży, który zachował bardziej trzeźwą postawę w tych okolicznościach – choć mniej lub bardziej zawiedziony – opierał się przesiewawczym błędom i ruchowi przesiewania, błagając Pana o pomoc (w. 2.). Dzięki wstawiennictwu Pana, Bóg zesłał potrzebną prawdę, tzn., że wydarzenia związane z klęskami Izraela od 66 r. do 73 r. jedynie zapowiadały swym cieniem ucisk, jaki miał przyjść na świat przy Drugim Adwencie (w. 2.). To zniszczyło skutki przesiewania w tych, którzy stali wiernie (w. 2.). Ci więc, którzy przetrwali próbę przesiewania, przez te wyjaśnienia odpowiedniej prawdy, byli doprowadzeni do rozpoznania doświadczeń tych przesianych w czasie przesiewania jako dowodów niszczącego dzieła sprowadzonego na nich od Pana (w. 3.). To doświadczenie, jak to jest widoczne, poprzedzało przesiewanie przeciwko Okupowi w Wieku Ewangelii.
(8) Bliższe wydarzenia przesiewań Żniwa Wieku Ewangelii i przesiewania przeciwko Okupowi w Wieku Ewangelii są opisane w w. 4-31. Były to rzeczy bardzo różne: niektóre z nich były mniej lub bardziej bezpośrednimi pomostami, prowadzącymi tych niegodnych w przesiewanie przeciwko Okupowi (w. 4-10), inne zaś były pomocami, jakie Bóg zapewnił dla