Epifaniczny tom 9 – rozdział 1 – str. 45
Wśród tych 35 członków gwiezdnych, książę każdego z pięciu Kościołów między Żniwami (Mich. 5:5), dokonał bardziej skutecznej pracy niż jakikolwiek inny członek gwiezdny należący do danej gwiazdy. Ponadto, wśród tych, którzy nie byli pięcioma książętami, jedni pracowali bardziej skutecznie niż inni. Na pewno Luter, Zwingli i Wesley pracowali bardziej skutecznie niż Browne, Fox lub Stone. Również wśród 35 towarzyszących im pomocników były różnice co do użyteczności i owocności ich pracy. Melanchton, Oecolampadius i Karol Wesley – pomocnicy Lutra, Zwingliego i Jana Wesleya – służyli w większym stopniu i bardziej skutecznie niż Harrison, Barclay i Tomasz Campbell – pomocnicy towarzyszący braciom: Browne, Fox i Stone. Tych 35 członków gwiezdnych, a szczególnie pięciu książąt z okresów rozwoju Kościoła w okresie między Żniwami, było specjalnymi ustami, okiem i ręką w czasie, kiedy żyli i służyli, w czym nie mieli udziału towarzyszący im pomocnicy.
(40) To, że Pan dał im stanowisko generalnych starszych w prawdziwym Kościele jest przedstawione w umieszczeniu przez Mojżesza 70 około Przybytku (w. 24.). Ustanowienie ich generalnymi starszymi nominalnego Kościoła jest widoczne z faktów przedstawionych w w. 17. i 30.: „poniosą z tobą brzemię ludu” i „wrócił się Mojżesz do obozu, on i starsi Izraelscy”. Oprócz służby prawdziwemu Kościołowi, jak to jest przedstawione przez ostatnią część w. 24., teksty te wskazują, że Mojżesz i 70 mieli służyć całemu ludowi. To przedstawia, że służba Jezusa i 70 była też służbą ogólnego starszeństwa wobec nominalnego ludu Bożego. W w. 25. mamy wyrażenie „prorokowali i nie przestali” (UBG, KJV), które ma szczególne znaczenie dla skończonego obrazu. Wskazuje ono na to, że będzie 70, którzy będą wierni w każdej z tych trzech grup 70. Nie znaczy to, że w obu Żniwach ci, którzy byli wyznaczeni do liczby 70 byli wierni aż do śmierci. Fakty dowodzą, że w Żniwie Wieku Żydowskiego niektórzy ostatecznie stali się jednymi z 70, chociaż byli wezwani na długo po zesłaniu Ducha Świętego, jak np. Tymoteusz, Apollos, Łukasz, Tytus itd.,