Epifaniczny tom 9 – rozdział 1 – str. 51
Luter był pierwszym, który opublikował pisma Wessela, z których jednak wyłączył traktat o Wieczerzy Pańskiej, bo traktat ten nie tylko odrzucał transsubstancjację (przeistoczenie chleba i wina w ciało i krew – przyp. tłum.), którą Luter również odrzucał, ale także instrumentalizację (czynnik, za pomocą którego rzekomo otrzymywane jest prawdziwe ciało i krew, tzn. że chleb i wino stają się ciałem i krwią dopiero w osobie, która je przyjmuje – przyp. tłum.), którą Luter akceptował wraz ze wszystkimi innymi formami, zwanymi prawdziwą obecnością w Wieczerzy Pańskiej. Wessel otrzymał swój udział w namaszczeniu zanim znalazł się pomiędzy prawdziwym ludem Bożym. Będąc profesorem uniwersytetu w Heidelbergu, głosił w antytypicznym Obozie. Później znalazł się pomiędzy prawdziwym ludem Bożym w Holandii, dokąd uciekł przed prześladowaniem inkwizycji w Heidelbergu.
(45) Na podstawie faktu, że 70 proroków, których wysłał Jezus, było całkowicie różnych od 12 Apostołów (Łuk. 10:1) oraz że święci Paweł i Jan – dwóch z trzech Eldadów, należeli do dwunastu, nie powinniśmy wnioskować, że należy ich zaliczać do antytypicznych 70 w Żniwie Żydowskim i do 70 w okresie Interim. W typie było tylko 70 wybranych starszych, a Eldad i Medad byli dwoma spośród 70 typicznych starszych (w. 16, 24-26). To nie znaczy, że było ich 72, jak twierdzą żydowscy i rzymskokatoliccy pisarze – ci pierwsi nazywając ich Sanhedrynem, którego członkami ex officio według nich byli Mojżesz i Aaron oraz zawsze Najwyżsi Kapłani Izraela. Katolicy nazywają ich kolegium kardynalskim, którego pełna liczba stanowi 72 członków. Powinniśmy zrozumieć, że w czasie Żniwa Żydowskiego poza św. Pawłem i w okresie Interim poza św. Janem było odpowiednio 70 „drugorzędnych proroków”. Jednak na podstawie tego faktu nie powinniśmy wnioskować, że w Żniwie Wieku Ewangelii oprócz brata Russella jako pielgrzyma było 70 innych pielgrzymów, biorąc pod uwagę skończony obraz 70. Jako pielgrzym był on antytypicznym Eldadem i jednym z 70, lecz jako Eldad nie był Onym Sługą. Brat Russell jako On Sługa (antytypiczny Eleazar) był równoległością dwunastu Apostołów,