Epifaniczny tom 9 – rozdział 1 – str. 53
ze Żniwa Wieku Ewangelii, jako odrębnych od pomocniczych pielgrzymów, wierzymy jednak, że tak istotnie będzie; (6) fakt, że w Tysiącleciu będzie 70 starszych odrębnych od dwóch duchowych klas oraz od Eleazarów i Itamarów Tysiąclecia (2 Moj. 24:1,9), jest zgodny z tym, że 70 palm było odrębnych od 12 źródeł z 2Moj. 15:27; (7) możemy przyjąć, że liczba 70 w w. 24. i 25. słusznie odnosi się do oficjalnej grupy starszych jako całości, pomimo że nie wszyscy byli na danym miejscu, tak jak apostoł Paweł mówi, że Jezus „widziany jest potem od onych dwunastu”, choć rzeczywiście tylko jedenastu było obecnych (1Kor. 15:5).
(47) Wersety 27-29 podają nam interesujący epizod charakterystyczny dla ludzkiej natury i wspaniałomyślności okazanej przez Boga. Chłopak (pacholę, w. 27.), który przybiegł do Mojżesza z informacją o prorokowaniu przez Eldada i Medada w obozie, byłby znakomitym reporterem nowoczesnego dziennika dzięki swej szybkości w uzyskiwaniu wiadomości oraz gotowości do plotkowania. Wścibstwo Jozuego i jego zazdrość są charakterystyczne dla młodych, aspirujących i postępowych przywódców, podczas gdy wspaniałomyślność Mojżesza przejawia piękno, szlachetność i łaskawość pobożnego charakteru – dojrzałego wodza, podobającego się Bogu. Ci trzej mają swe antytypy w trzech zastosowaniach typu, który analizujemy w tym rozdziale. W swym zastosowaniu do Żniwa Żydowskiego antytyp ten jest wyraźniej pokazany w przypadku Pawła niż w przypadku Apollosa. Przez to, co jest napisane i co typ pozwala nam czytać między wierszami Dz. Ap. 9:19-27 możemy dostrzec, że niektórzy bracia spieszyli, by donieść Żydom o nauczaniu Pawła. Można sobie wyobrazić, iż nie tylko strach tych wszystkich wspomnianych, ale też wścibstwo i zawiść innych były najnaturalniejsze w tych okolicznościach. Piękna, pełna szlachetności i łaskawości odpowiedź naszego Pana dana opatrznościowo przez pobłogosławienie służby św. Pawła, a słownie wyrażona w szlachetnym przyjęciu go przez Barnabasza i Apostołów, jest pełna wspaniałomyślności ducha Jezusowego. W sekciarskiej stronniczości