Epifaniczny tom 9 – rozdział 1 – str. 54
niektórych efezkich i korynckich braci możemy bez wątpienia dostrzec zbieranie wiadomości i rozpowszechnianie ich przez jednych oraz wścibstwo innych. A w natchnionej, pełnej wielkoduszności dyskusji św. Pawła na temat związanej z tym sytuacji w Koryncie, widzimy wspaniałomyślność Jezusa przedstawioną przez wspaniałomyślność Mojżesza (1 Kor. 1:11-13; 3:1-4:21). W przypadku św. Jana jako Eldada okresu Interim zauważyliśmy, że jego namaszczenie i prorokowanie nastąpiło pomiędzy chrztem w Jordanie a zesłaniem Ducha Świętego. Tak samo musimy stwierdzić, że antytyp w. 27-29 miał miejsce w tym samym okresie. Jesteśmy upewnieni, iż tymi zbierającymi i rozpowszechniającymi wiadomości byli niektórzy nie będący w pełni uczniami Jezusa, plotkujący i przynoszący Jemu oraz antytypicznemu Jozuemu tego okresu wiadomości o nauczaniu Janowym w czasie podróży wspomnianej u Mat. 10:1-4 oraz opisanej u Łuk. 9:1-6,10. Kto był antytypicznym Jozuem w antytypie św. Jana? Jeśli pamiętamy, że od czasu, gdy Zasłona Świątyni została rozerwana na dwoje od góry do dołu w chwili śmierci Jezusa (Mat. 27:51), symbolizując koniec Boskiej aprobaty dla kapłaństwa Mojżeszowego i służby Świątyni oraz dla 70 starszych siedzących na stolicy Mojżeszowej i jeśli pamiętamy, że aż do tego czasu nauczeni w piśmie i faryzeusze, wobec których Jezus nakazywał posłuszeństwo, siedzieli na stolicy Mojżeszowej (Mat. 23:2,3), to widzimy, że oni byli antytypicznym Jozuem. W nich widzimy tego Jozuego, który wśród innych uczniów wtrącał się w cudze sprawy i zazdrościł Eldadowi z okresu Interim. Ponieważ wielokrotnie czynili to przeciwko dwunastu, a więc tym samym przeciw Janowi.
(48) Wspaniałomyślność Jezusa w tym miejscu, pragnąca, aby wszyscy z ludu Bożego byli prorokami, przejawiała się nie tylko w obronie uczniów, a więc i Jana, lecz także w wysłaniu 70 innych (Łuk. 10:1-6) i w poleceniu całemu Kościołowi głoszenia Ewangelii (Mat. 28:18-20). Co więcej pytanie: „Czemuż im ty zazdrościsz dla mnie?” jest jednocześnie oskarżeniem o zazdrość odpowiednio każdego antytypicznego Jozuego, co potwierdzają powyższe przykłady. Antytypicznym chłopakiem zbierającym i rozpowszechniającym plotki była inkwizycja