Epifaniczny tom 9 – rozdział 1 – str. 65

posługuje się obrazami plagi, jako symbolu smutku, utraty prawdy i jej ducha oraz złego stanu umysłu i serca przejawiających się w przesiewaczach i przesianych. Podobnie jak ludzie dotknięci plagą cierpią ból, znużenie fizyczne i wyobrażają sobie oraz myślą i mówią najbardziej absurdalne i nielogiczne rzeczy, tak też dotknięci plagą przesiewacze i przesiani doświadczają poważnej utraty prawdy i jej ducha, wyobrażając sobie i myśląc najbardziej niedorzeczne i bezsensowne rzeczy. Samo wspomnienie powyższych systemów błędu, należących do każdego z ich zastosowań, sugeruje nam to w bezsensownych i nielogicznych myślach takich przesiewaczy i przesianych we wszystkich trzech zastosowaniach typu zwalczania Okupu. Na przykład to, co powiedzieliśmy o gnostycyzmie z pewnością pokazuje szalone i niespójne wyobrażenia oraz głupie i nielogiczne rozumowanie gnostycznych przesiewaczy i przesianych. To, co powiedzieliśmy o ich postępowaniu dowodzi, że gnostycyzm jako symboliczna plaga, prowadził swoich zwolenników do smutku, utraty prawdy i jej ducha oraz złego stanu serca. Bez wątpienia większość z nas miała kontakty z przesiewaczami i przesianymi – przeciwnikami Okupu w Żniwie Wieku Ewangelii i mogła widzieć ich smutki, utratę prawdy i jej ducha oraz zaburzenia wyobraźni i rozumowania. Ci, którzy mieli bliższy, osobisty kontakt z nimi, wiedzą coś o ich bluźnierczych uczuciach, ich niewdzięcznych sercach, ich zdradzieckim postępowaniu i planach skoncentrowanych na nich samych. Podczas gdy 2 Tym. 3:1-9 opisuje wszystkie pięć klas poszczególnych przesiewaczy z Paruzji i Epifanii, to najgorszą z nich ze względu na stan serca i umysłu jest klasa przesiewaczy występująca przeciwko Okupowi. Cechy bezbożnych umysłów i serc, które św. Paweł przypisuje im w tym tekście, nie tylko opisują ich dokładnie jako przesiewaczy w umyśle i sercu, lecz dają nam dokładny opis antytypicznych pięciu plag, w których te złe cechy serca i umysłu występują w mniejszym lub w większy stopniu. Jak niewypowiedzianie straszliwą jest taka antytypiczna plaga: sami siebie miłujący, łakomi,

poprzednia stronanastępna strona