Epifaniczny tom 9 – rozdział 1 – str. 9
do zrozumienia naszego tematu. Przesiewanie przeciwko Okupowi Wieku Ewangelii, podobnie jak pierwsze z przesiewań Żniw, było tym, które odpowiednio miało miejsce w pierwszym okresie Kościoła pomiędzy Żniwami – w okresie smyrneńskim. To przesiewanie, podobnie jak jego odpowiedniki w czasie Żniw i w okresie Epifanii, jest przedstawione w 4 Moj. 11:1-35. Wyjaśnimy je w tym rozdziale, w typie i antytypie, stale odwołując się do jego odpowiednika w Żniwie Wieku Ewangelii. Większa wiedza, jaką mają czytelnicy o tym przesiewaniu, ułatwi im zrozumienie naszego tłumaczenia przesiewania przeciwko Okupowi w Wieku Ewangelii.
(4) Rozdział ten nie tylko przedstawia właściwe przesiewanie przeciwko Okupowi, lecz również wydarzenia poprzedzające, które były mniej lub bardziej przyczynowo związane z tym przesiewaniem. Jest to prawdziwe również we wszystkich jego zastosowaniach. Rzeczywiście mniejsze przesiewania, które bezpośrednio poprzedziły i doprowadziły do przesiewań przeciwko Okupowi, są przedstawione w w. 1-3. Jak było powiedziane powyżej, w naszych wyjaśnieniach będziemy podawali zastosowanie tego typu do Żniwa Wieku Ewangelii, by wyjaśnić jego zastosowania do Wieku Ewangelii, które stanowią nasz specjalny temat. „Lud szemrzący był wstrętny w uszach Jehowy” itd. (Przekład Ulepszony). Te trzy wersety na czas Żniwa Wieku Ewangelii przedstawiają przesiewanie, które miało miejsce na Wielkanoc 1875 r. jako równoległość pierwszego oczyszczania świątyni przez Jezusa (Jan 2:13-25). Niektórzy szemrzący zwolennicy drugiego adwentu zostali w tym czasie przesiani od klasy oczyszczonej Świątnicy. Oni szemrali z powodu swego rozczarowania, że Jezus nie przyszedł w ciele w 1874 r. Przypominamy, że z powodu, iż brat Miller rozpoczął 1290 i 1335 dni na 30 lat przed rozpoczęciem się 1260 dni oraz przez jego niepewność, czy zacząć 1260 dni od zakończenia oblężenia Rzymu przez Ostrogotów w 538 r. czy też od obalenia ich imperium w 539 r., ustalił najpierw czas wtórego przyjścia Jezusa w ciele na 1843 r., a gdy się to nie spełniło, na 1844 r. Kiedy i ta data zawiodła, niektórzy z klasy Świątnicy po 1846 r. doszli do słusznego wniosku, by liczyć