Epifaniczny tom 9 – rozdział 10 – str. 585
Jeśliże […] tej nocy […] zabity będziesz), którego z pomocą tego urzędu uniknął, spokojnie wycofując się z takiej pracy (spuściła Michol Dawida […] uciekł, w. 12.). Odnoszące się do tego urzędu władze brata Russella, jakie posiadali jego sympatycy w lokalnych kościołach, broniły go poprzez przedstawianie jego nauk (łoże, w. 13.) jako doktryn nominalnego kościoła (wziąwszy Michol obraz), podkreślając jego nauki o usprawiedliwieniu (koziej skóry), jak i resztę jego doktryn (wezgłówko) i w ten sposób je ukrywając (przykryła szatą). Współpracownicy dr. Cooka domagali się wydania brata Russella przez jego zwolenników z nominalnego kościoła (posłał Saul posły, aby porwali Dawida, w. 14.), ale oni mieli wiarygodne wymówki (ale rzekła: Choruje). Jednak dr Cook, podejrzewając, że są to wymówki, ponownie nakłonił ich do wykonania tego zadania (Saul […] oglądali Dawida, w. 15.), polecając im przynieść nauki brata Russella w formie jego pism (na łożu), aby mógł je obalić (przynieście go na łożu […] abym go zabił). Posłańcy ci nie mogli otrzymać od sympatyków nominalnego kościoła więcej z jego nauk, jak tylko te koncentrujące się na usprawiedliwieniu, przedstawione przez nich dokładnie jako związane z tym nauki ortodoksyjne (obraz […] koziej skóry, w. 16.). Kiedy dr Cook i inni wodzowie utracjuszy koron dyskutowali z tymi, którzy popierali związane z tym władze brata Russella, próbując zwieść ich i jego samego, ci użyli oszustwa, aby chronić siebie (Saul […] Michol […] oszukała […] nieprzyjaciela […] uszedł […] mówił […] zabiję cię, w. 17.).
(9) Zatem brat Russell uciekł przed spiskami wodzów utracjuszy koron, którzy chcieli się go pozbyć i znalazł bezpieczeństwo oraz pocieszenie między braćmi, którzy przeszli z filadelfijskiego okresu rozwoju kościoła (Samuel, w. 18.) na wysokim poziomie rozwoju swojego chrześcijańskiego charakteru (uciekłszy uszedł, a przyszedł do Samuela do Ramaty). Oczywiście brat Russell powiedział tym drogim braciom z okresu filadelfijskiego o swoich doświadczeniach z antytypicznym Saulem, a oni, na podstawie swoich własnych doświadczeń z antytypicznym Saulem, mogli mu współczuć (oznajmił mu wszystko,